به گزارش سایت راه‌نوشت؛ نشسته‌ای در یکی از طاق‌های صحن انقلاب و محو گنبد طلایی شده‌ای. چشمت را که ریز می‌کنی می‌بینی چندنفر آن بالا نزدیک گنبد دارند راه می‌روند. دلت غنج می‌رود که کاش تو هم می‌توانستی آن بالا باشی و گنبد را بغل کنی. همیشه...