خانه یادداشت در فضیلت اهمیت رسانه درجنگ - تنها صداست که می ماند -...

در فضیلت اهمیت رسانه درجنگ – تنها صداست که می ماند – چرا آبادان یازده 60 فیلم مهمی است؟

این روز ها که تب و تاب همه چیز بالاست و هنوز هیاهوی خبر قبلی نخوابیده خبر بعدی طوفان به پا می کند داشتن یک رسانه برای حرف زدن اهمیت پیدا کرده.

قدیم ترها این گونه نبود، یک رادیو بود و چند شبکه محدود رادیویی و رفته رفته بود که تلویزیون سر و صدایش پیدا شد.

منقول است که «شکست‌های زیادی در تاریخ وجود دارند که آیندگان از آن ها به عنوان پیروزی یاد می کنند.»

این جمله جمله ای است در باب اهمیت جنگ و اهمیت رسانه حین جنگ و پس از جنگ.

همان قدر که در جنگ تیر و توپ مهم است تریبون و رسانه هم ضلع دیگری است که به مصاف روحیه دشمن می رود.

رسانه سلاحی بود که غرب به خوبی پس از جنگ های جهانی اول و دوم به خوبی از پس مهارش بر آمد و همچنان پشت این رگبار نشسته و تک سواری می کند.

سلاح رسانه آن قدر مهم است که اگر سر بچرخانیم هزینه بالای دشمنان این مملکت از آمریکا و انگلیس تا سعودی ها و اماراتی ها در تأسیس شبکه های تلویزیونی متعدد را می بینیم که روز به روز هم سعی دارند پر طمطراق تر جلو بروند.

بی بی سی فارسی به عنوان پرچمدار دستگاه سلطنتی انگلیس در این سال ها نشان داده که تبحر بالایی در جنگ روایت ها دارد و همین چند سال پیش بود که بریتانیای کبیر شکست مفتضحانه نبرد دانکرک در جنگ جهانی دوم را به دست «کریستوفر نولان» به یک پیروزی مبدل کرد.

اخیراً نیز بی بی سی فارسی مستندی جهت دهی شده با نام «کودتای خزنده» تولید کرده و تبلیغات زیادی حول محورش انجام داده، که نشان می دهد آن ها هنوز امید دارند تا برگ زرین دفاع مقدس را به نوعی واژگون کنند.

بی بی سی فارسی مستندی حول محور یک فایل صوتی تقطیع شده ساخته که معلوم نیست قبل و بعدش چه اتفاقی افتاده است.

حضور افرادی نظیر اکبر گنجی در آن جلسه که هیچ گاه در خط مقدم نبوده اند و همواره ژست اپوزیسیون را داشته اند فضای هر جلسه ای را می تواند متشنج کند.

صدا، رادیو و نوارهای صوتی شاید مهمترین سلاح های رسانه ای بودند که در دهه 50 و تا اواسط 60 استفاده می شد.

نوارهای مرحوم کافی و پیام‌های صوتی امام خمینی(ره) را می توان از مهمترین صوت های جریان ساز در آن دوران دانست.

صدا و به تبع آن رادیو نیز در دوران جنگ شنونده های بسیاری داشت و تأثیر بسزایی در جهت دهی افکار عمومی داشت.

این روزها هم فیلمی به روی به پرده سینما رفته که در خلاصه آن آمده است این فیلم یک مقاومت رادیویی است.

فیلمی که در یک لوکیشن و آن هم رادیو نفت آبادان می گذرد.

فیلم آبادان یازده 60 را شاید به توان متفاوت ترین اثر در ژانر دفاع مقدس نامگذاری کرد، اثری که در آن ساختمان رادیو نفت آبادان به عنوان آخرین سرباز در خط مقدم جانانه ایستاده و از شهر دفاع می کند و به نوعی علمدار جنگ است و رجز می خواند که آهای مردم « اینجا آبادان است و آبادان می ماند»

آبادان یازده 60 حول محور مقاومت بچه های رادیو ملی آبادان است که در بحبوحه حمله بعث عراق به آبادان و سقوط خرمشهر مقاومت می کنند، قصه فیلم درباره یک گروه ۱۰ نفره از کارمندان رادیوست که سنگر رسانه را خالی نکردند و در بدترین شرایط روحیه رزمندگان و مردم شهر با اخبار و گزارشات حفظ می کنند.

فیلم قهرمان دارد، قهرمانانی که شعار زیادی نمی دهند و کنش گرا هستند، و هر کدامشان نماینده گروهی از مردم با علایق و سلایق مختلف‌اند که همدلی با خود می آورند، فیلم با توجه به این که در یک لوکیشن است اما به خوبی توانسته با خلق موقعیت‌های صحیح در بستر درام فیلمنامه، اضطراب ناشی از جنگ را به مخاطب القاء کند.

تدوین حساب شده و میزانسن چیده شده در ساختمان رادیو همه و همه در خدمت قصه فیلم هستند و البته فیلم در بخش‌هایی از بازی برخی از بازیگران فرعی ضربه می خورد که در شاکله اصلی آن‌چنان اثرگذار نیست.

این فیلم که همزمان با هفته دفاع مقدس در سینماهای سراسر کشور در حال اکران است چند روزی است که توسط سامانه عماریار در شهرهای بدون سینما نیز در حال اکران است و شما مخاطبان می توانید با مراجعه به سایت ekran.ammaryar.ir جهت ثبت نام این فیلم اقدام کنید.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید