خانه یادداشت زنان روی صحنه؛ سرگرمی غرب/ بررسی تصویر قهرمانان زن در سینمای غرب

زنان روی صحنه؛ سرگرمی غرب/ بررسی تصویر قهرمانان زن در سینمای غرب

رهبر انقلاب می‌فرمایند: «اساس فرهنگ غرب این است كه زن را به عنوان یك كالا، به عنوان یك وسیله‌ی تمتع برای مرد در جامعه عرضه كند.»

یکی از محورهای پر رنگ در سینمای غرب از گذشته تاکنون زنان بوده‌اند. تصویر زنان و به ویژه زنان موفق همیشه از موضوعاتی بوده است که سینمای غرب با افتخار تصویرگری آن را از نقاط قوت خود برشمرده و با تکبر خودش را در این موضوع سرآمد سایرین دانسته است.

در حقیقت اما در سینمای غرب، زنان تنها زمانی می‌توانند سخن بگویند که بخواهد در حیطه موضوعات جنسی مربوط به خود فعالیت کنند و در غیر این صورت تنها در پشت صحنه یک مرد موفق به مثابه یک عروسک ایستاده و لبخند می‌زنند.

به طور مثال در آثاری چون Hidden Figures محصول سال 2016 و یا On the Basis of Sex محصول سال 2018، زنان در حقیقت به دنبال برابری جنسی در محیط کار و یا دستگاه قضائی هستند و خواسته آنها تنها به حیطه جنسیت آنها محدود می‌شود. در این‌گونه آثار، هیچگاه زنی مشاهده نمی‌شود که درخواستی اقتصادی و یا اجتماعی و یا سیاسی را دنبال کند. گویا زنان تنها اجازه دارند تا به مسائل مربوط به جنسیت خود بپردازند و دیگر مسائل عمومی و اجتماعی جامعه مربوط به مردان است.

در سینمای غرب زنانی که در موضوعات اجتماعی و اقتصادی و سیاسی در طول تاریخ نقش آفرینی کرده‌اند جایی ندارند. به طور مثال لورن هنزبری نمایشنامه نویس و فعال حوزه آزادی‌های مدنی سیاهپوستان در دهه 60 هیچگاه مورد پرداخت سینمای غرب قرار نمی‌گیرد چرا که وی در موضوعاتی نقش آفرینی کرده است که ربطی به جنسیت وی نداشته است.

اخیرا جان ریدلی، تهیه کننده و فیلمنامه نویس سیاهپوست آمریکایی که در اولین تجربه کارگردانی خود در حال ساخت فیلمی درباره اولین زن سیاهپوست عضو کنگره است از دشواری‌های پرداخت به این چنین شخصیتی در هالیوود گله کرد و دلیلش برای ساخت مستقل این فیلم را عدم همکاری استدیوهای هالیوودی عنوان کرد.

لیست زنان موفق و تاثیرگذاری که در سینمای به تصویر کشیده شده‌اند بسیار کوتاه‌تر از لیست آثاری است که به زنانی پرداخته‌اند که به مانند یک عروسک خندان تنها در حال کلنجار با بدن و جنسیت خود اند ( آثاری مانند Booksmart محصول 2019 ) و یا در راه تلاش برای رسیدن به برابری‌های جنسی اعتراض می‌کنند ( آثاری مانند Suffragette محصول 2015 ) و یا به بهره‌کشی از بدن خود در راه اهداف خود تن می‌دهند ( آثاری مانند Promising Young Woman محصول 2020 و Hustlers محصول 2019 ) .

زن قهرمان در سینمای غرب جایی ندارد و تنها عروسک‌های جنسی گاه می‌توانند در نقش قهرمان جنسیت خود ظاهر شوند. در هر صورت زن تنها زمانی روی صحنه می‌رود که برای مردان جذابیت جنسی داشته باشد. حال، گاهی در صحنه دادگاه، یا برابری جنسی می‌خواهد یا حق سقط؛ یا در صحنه کلاب، دلار درخواست می کند.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید