به گزارش سایت راهنوشت، فیلم «سوییپر» داستان بازیکنی است در پست مدافع که رویای رفتن به لیگ برتر را دارد. رضا مدافع جلوزنی است که نبودش برای تیم یعنی خوردن گل بیشتر. این تیم تمرینهایش را زیر نظر حبیب آقا توی باشگاه ولی عصر میگذراند. کرونا تمرینهای این تیم را به تعویق میاندازد. امیر همتیمی رضا به همراه برادرش اصلان زمین کشاورزی پدر رضا را خریدهاند و به صورت گلخانهای، گوجه فرنگی تولید میکنند. رضا و امیر سر ماجرایی باهم کل میاندازند و رضا تمام سعیاش را میکند که همانند پستش توی تیم، تمام و کمال از ایدهاش دفاع کند. در این میان امیر کلهشق و یک دنده بارها رضا را مورد شماتت قرار میدهد و هر طور شده میخواهد به او ثابت کند که دست از ادای همه چیز فهمی بردارد.

کلهشقیهای امیر تا آنجا پر و بال میگیرد که امیر از کشور خارج میشود. هرچند فکر خروج از کشور ایدۀ گشادی است که بر تن امیر نوجوان زار میزند و به نوعی زیاده بزرگ جلوه دادن امیر است اما بازیگر این کاراکتر، به خوبی با این نقش کله به کله میشود و بیننده را وادار به پذیرش اکتهای او میکند. سعید همتیمی دیگر رضا نمک گروه هست و از همه کوچکتر، پاتوق دوستانهای دارد زیر سقف گنبدی یک عمارت بومگردی. پخش سرود «منطقه پرواز ممنوع» ساخته امیر داسارگر در سکانس پاتوق به ما خاطر نشان میکند که با نسخۀ شهرستانی فیلم منطقۀ پرواز ممنوع مواجهیم. هر چند این فیلم گندهبازیهای منطقه پرواز ممنوع را ندارد و بچهها به دیدن سایت موشکی نمیروند و هواپیمای کنترلی توی دست ندارند اما در مقابل، بیننده را با یک رویای لیگ برتری و یک کارخانۀ فرآوری رب گوجه مواجه میکند.
اگر دوز علمی فیلمنامه در زمینه کاشت و فرآوری گوجه فرنگی بالا میرفت به راحتی میشد ژانر پیشرفت را در تنۀ فیلم پیچید. تولید فیلم در ژانر پیشرفت آن هم در زمینۀ کشاورزی نسخۀ ایدهآلی است برای درخشان کردن نقش تولید در میان آثار سینمایی؛ آنچه که در این سالها برای مخاطب نوجوان کمتر ذائقهسازی شده است.
«سوییپر» با طرحی از باشگاه فیلم آینه به کارگردانی امین شجاعی و تهیهکنندگی مشترک علی میرزاده و امین شجاعی در 95 دقیقه تلاش میکند نسخهای شهرستانی از امید را بپیچد.
شما مخاطبان گرامی میتوانید فیلم سینمایی «سوییپر» را در مناطق فاقد سینما و یا در مساجد، حسینیهها، مدارس، فرهنگسراها، کانونها و … با کمترین امکانات اکران کنید. جهت ثبت درخواست به سایت عماریار مراجعه کرده یا اینجا کلیک کنید.
نویسنده: زهرا بالشآبادی