ال کاپون ضد انقلاب

هشتم شهریور سال 1360، دو ماه بعد از آنکه انفجار تروریستی هفتم تیر، ایت الله بهشتی و هفتاد دو تن از مسئولان انقلاب را به شهادت می رساند، انفجار مهیبی دیگری ساختمان نخست وزیری را ویران می کند. آن روز جلسه فوق العاده ای با حضور رئیس جمهور محمد علی رجایی و نخست وزیر دکتر جواد باهنر در حال برگزاری بود.

بمب ساعت 3 بعد از ظهر در محل جلسه منفجر شده بود. با حضور نیروهای امدادی مجروحین و شهدا را از محل حادثه منتقل می کنند. در اعلام اولیه نام شهدا، اسم مسعود کشمیری به عنوان شهید عنوان می شود. کشمیری در چند ماه قبل از آن بسیار با شهید رجایی دیده شده بود او در دولت سمت مهمی را عهده دار بود و از ابتدای انقلاب سمت های امنیتی مهمی را بر عهده داشت، حتی گفته می شد جز ستاد خنثی سازی کودتای نوژه بوده است. او در دو سال ابتدایی انقلاب خود را به عنوان چهره ای انقلابی و پر شور از خود به نمایش گذاشته بود. پیش از انقلاب نیز با گروه های مبارز همکاری داشت.

سابقه عضویت وی در گروهک منافقین در ابتدای دهه پنجاه کمتر در خاطر کسی باقی مانده بود. کشمیری بار ها با اسامی مستعار فعالیت های سیاسی انجام داده بود. او همیشه کیفی را به همراه داشت. روزی به اتفاق شهید رجایی به جماران رفت و می خواست با امام خمینی ملاقات کند. پاسدارها از او می خواهند تا محتویات کیفش را نشان دهد. کشمیری امتناع کرد، پاسدارها مانع ورود کشمیری شدند و این مسئله باعث گلایه شهید رجایی شد.

آن روز کشمیری اجازه ورود به جماران را نگرفت اما با همان کیف به جلسه اضطراری دولت رفت. چند روز بعد مشخص شد کشمیری دقایقی پیش از انفجار از اتاق جلسه خارج شده است. او در این انفجار همدستانی داشته که هنوز پرونده شان مفتوح است. کشمیری هم اکنون زندگی مخفیانه ای را در اروپا دارد.