به گزارش راه‌نوشت، حسن روزی‌طلب در روزنامه ایران نوشت:
1- شهریور ۱۳۷۸ خبر توهین یک نشریه دانشجویی به امام زمان(عج) تبدیل به جنجالی گسترده در سطح کشور شد. کار تا آنجا پیش رفت که عده‌ای حکم به ارتداد نویسنده آن مطلب داده و خواهان مجازات اعدام می‌شوند. نویسنده مطلب در دادگاه انقلاب محکوم می‌شود، اما در نهایت رهبر انقلاب در حکمی به دادگاه انقلاب توهین مندرج در متن مقاله را ناشی از «ضعف اندیشه و ضعف قلم» نگارنده می‌دانند و نویسنده را مورد عفو قرار می‌دهند.
توجه به شرایط سیاسی و فرهنگی آن زمان، پیشینه فتنه ۱۸ تیر ۷۸ و احساس خطری که از جانب متدینین نسبت به سیاست‌های فرهنگی دولت وقت وجود داشت بستر این جنجال شد. جنجالی که با ورود رهبر انقلاب خاموش شد تا ضعف قلم یک جوان در نشریه‌ای دانشجویی با تیراژ ۱۵۰ نسخه مبدل به مسأله اصلی کشور نشود.
2- در گذشته رسانه را بازتاب دهنده واقعیت معرفی می‌کردند اما امروز دانش ارتباطات، رسانه را سازنده واقعیت می‌داند. در این میان نظام اولویت دهی به مسائل کشور در آنچه که توسط رسانه‌ها برساخته می‌شود و ضریب پیدا می‌کند باید مدنظر قرار گیرد.
اکنون مایه تعجب و شگفتی است که اظهار نظر یک فیلمنامه‌نویس در نشست خبری فیلمی در جشنواره فیلم فجر که در زمان خودش دیده نشده به یکباره در سخنان برخی خطیبان در صدر مسائل قرار می‌گیرد. اظهار نظری که خیلی زود توسط گوینده آن توضیح داده شد و گوینده بابت بدفهمی حاصل از آن عذرخواهی کرد. روز پنجشنبه در یادداشتی با عنوان «هنرمندان را از دایره انقلاب نرانیم» اشاره شد که غیریت سازی هنرمندان با نظام و انقلاب، نقشه دشمنان است و در مواجهه با اهالی فرهنگ و هنر باید از دوقطبی‌سازی‌های کاذب اجتناب کرد تا پازل دشمن تکمیل نشود.
3- اکنون که شش ماه از روی کار آمدن دولت مردمی می‌گذرد و دولت با میدان مین به جامانده از دولت سابق در عرصه سیاست و فرهنگ و اجتماع و به ویژه اقتصاد روبروست و تلاش خود را برای عبور از وضعیت نابسامان معطوف کرده است، اما همچنان دولت سیزدهم از توجه به عرصه فرهنگ و تولیدات فرهنگی که همواره توسعه کمی و کیفی آن مورد تأکید رهبر انقلاب بوده است، غفلت نکرده و توجه به حوزه فرهنگ در دستور کار دولت قرار دارد و شاهدیم که رئیس جمهور شخصاً در موزه هنرهای معاصر تهران حاضر می‌شود و با هنرمندان برجسته هنرهای تجسمی دیدار می کند.
4- دولت سیزدهم نه مانند دولت وقت در سال ۷۸ به دنبال ترویج تساهل و تسامح فرهنگی است و نه پیش زمینه‌ای مانند فتنه تیر ۷۸ وجود دارد فلذا اینکه چرا به یکباره مسأله‌ای فرعی تبدیل به مسأله اصلی می‌شود و برگزاری جشنواره‌ای که به اذعان اکثر صاحب نظران بهترین جشنواره در میان ۴۰ جشنواره برگزار شده بوده و فیلمی با مضامین جهاد و شهادت در آن می‌درخشد، نادیده گرفته می‌شود و از میان همه چیزهای خوبی که می‌شود دید در حاشیه جشنواره سخنان یک فیلمنامه نویس آن هم با تأخیر می‌شود دغدغه اول. اگر نگوییم نظام اولویت دهی به مسائل کشور در میان برخی دچار اشکال است اما به وضوح می‌توان مشاهده کرد که مع‌الاسف بسیاری از گویندگان و خطبای ما تنها در اتخاذ مواضع سلبی، دغدغه دارند.
5- آیت الله مهدوی کنی، در خاطرات‌شان می‌گویند که در سال ۱۳۷۸ جامعه روحانیت مبارز به دبیرکلی ایشان، در بیانیه‌ای تهاجمی بخاطر آن نشریه موهن، رئیس جمهور وقت را مورد خطاب قرار داد اما رهبری انقلاب اسلامی در خطبه‌های نمازجمعه به دفاع از رئیس جمهور وقت پرداختند. ایشان به شیرینی توضیح می‌دهند که چگونه پس از اقامه نماز جمعه به سرعت محل نماز یعنی حرم امام خمینی (ره) را ترک کردند تا با رهبری رخ در رخ نشوند.
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.
واقعا اونقدر مهم نبود که بهش بها داده شد و این میزان ارزشش رو نداشت