به گزارش راهنوشت، فرزاد موتمن، کارگردان سینما و تلویزیون، در پستی به تحریم روسیه توسط برخی جشنوارههای فیلم بینالمللی واکنش نشان داد و نوشت:
در اخبار امروز خوانديم كه جشنواره فيلم كان در واكنش به حمله روسیه به اوكراين، هيئت رسمى روسیه را نخواهد پذيرفت اما اعلام كردهاند كه فيلمسازان روسى را بايكوت نخواهند كرد،
اما جشنواره گلاسكو كه دو فيلم روسى را از برنامه خود حذف كرده، اعلام كرد كه اين دو فيلم با سرمايههاى دولتى توليد شده بودند! اقدام اين جشنواره از اين نظر بحثانگيز است كه در روسيه كماكان اغلب سرمايهگذاريهاى سينمایى به نحوى به بودجههاى دولتى مربوط ميشوند. در اين كشور هميشه اينطور بوده. مسئولين جشنواره گلاسكو فكر كردهاند بودجه فيلمهاى مثلاً تاركوفسكى از كجا ميآمد؟
جشنواره ونيز هم اعلام كرده فيلمسازانى كه مخالف رژيم كنونى روسيه باشند را بايكوت نخواهد كرد!!! البته اين جشنواره اعلام نكرده كه فيلمساز روسى چگونه مخالفتش را با رژيم پوتين اعلام كند كه به زندان نرود؟
حالا كارى نداريم كه اين تصميمگيريها اساسا بوى استانداردهاى دوگانه ميدهند، اما من داشتم به اين فكر میكردم كه چرا با همه مخالفتهایى كه در جهان با سياستهاى داخلى و خارجى ايران صورت ميگيرد و تمام تحريمهايى كه بيشتر در واكنش به تصميمگيريهاى نظامى كشور ما اعمال ميشود، چگونه است كه هيچگاه و از جانب هيچكس، نه تنها بايكوت سينماى ايران مطرح نميشود كه جشنوارهها با حرص و پيگيرى كمنظيرى به هر نحوى كه شده فيلمهاى ايرانى را در برنامههاى خود ميگنجانند و نهايت تلاششان را هم ميكنند كه فيلمساز ايرانى دست خالى باز نگردد.
اين نكتهايست كه بنظرم همه ما بايد به آن فكر كنيم، ميدانم كه نميكنيم، به صرفه نيست!