به گزارش راهنوشت، پادگان ابوذر، آسمان خوزستان، جادههای سوسنگرد همگی او را میشناسند.
روایتی از آیتالله خامنهای، رهبر حال جمهوری اسلامی ایران، نماینده امام در شورای عالی دفاع، نماینده مجلس و امام جمعه تهرانِ ۱۳۵۹، شیوهای خلاق در مستند پرتره به شمار میآید که در آن چیزی گفته نمیشود، بلکه همه چیز نشان داده میشود.
مستند از انقلاب و دعوا بر سر بود و نبود ارتش شروع میکند. از گروههایی که هر کدام نظری برای پایان دادن به ارتش داشتند، اما تنها یک نظر سرنوشت ارتش و ملت را در هم تنیده میدید؛ نگاهی که منجی ایران در آینده نزدیکش شد.
آیتالله خامنهای به مقام نماینده امام در ارتش منصوب شدند و پس از مدتی با خروج از ارتش در موقعیتی پیچیده قرار گرفتند؛ جنگ به ریاست بنیصدر، رئیسجمهور وقت، چالش پرتنشی بود.
زمانی برای نشستن نبود؛ وقتی عراق در زمینهای ایران راه میرفت آن هم بدون هیچ اجازهای!
«در لباس سربازی» روایتی است از روزهای سربازی آیتالله خامنهای با لباس نظامی.
پادگان ابوذر، آسمان خوزستان، جادههای سوسنگرد همگی او را میشناسند.
عملیاتهای ارتش ناموفق بود، بنیصدر مانع از اقدام نیروهای مردمی میشد، کشمکش رئیس جمهور در پایتخت با مردم و سازمان مجاهدین خلق پایانی نداشت اما این پایان نامعلوم، با عملیات موفقیتآمیز پرواز ۱۴۰ فروند جنگنده نظامی ایرانی به مقصد پایگاههای عراقی، کمک ارامنه ایران، حمایت دیپلماسی مسلمانان هند از ایران و … امید را زنده میکرد.
مستند از تاریخ میگوید؛ از کارخانه جنرال و سخنرانی آیتالله خامنهای که به خاطر بمباران فرودگاه مهرآباد کنسل نشد تا روحیه کارگران قوی بماند. از محاصرهشدگان هویزه می گوید، وقتی با وجود نیاز به غذا، دست به مغازههای مردم نزده بودند. از لباس سبز سربازی که شد همراهشان در جبهه و تهران. از افسران ارتشی که شاید کمتر کسی بداند چه کردهاند، از دویدن، از زخم، از لبخند و از کینه وقتی منفجر میشود و آیتالله خامنهای از حالِ لحظههای پرواز در بعدازظهر آن تابستان داغ تیر ۱۳۶۰در مسجد ابوذر میگوید.
آرشیو فیلم و تصاویرِ کمتر دیده شده و بیان قسمتی از ماجرا از زبان خود آیتالله خامنهای، جذابیت ویژهای به این اثر سه قسمتی از مهدی نقویان داده است.
«در لباس سربازی» هم روایتی است از ناگفتههای جنگ، هم پرترهای است دوست داشتنی از حقیقت جاری در تک تک صحنه های مستند و نت به نت موسیقیِ همآوا با لحظههای دلهرهآور و آرام کار؛ شخصیتنگاریای که چیزی را فریاد نمیزند و فقط شجاعت و مسئولیتپذیری را ترسیم میکند.
ما با سید علی خامنهای روبه رو هستیم که سربازی را نشانمان میدهد؛ چه زمانی که در پادگان ابوذر با رزمندهها در لباس جبهه حرف میزند، چه وقتی که پشت تریبون مجلس در لباس روحانیت از خیانت بنیصدر میگوید. در همه لحظات او سرباز است؛ سرباز دینی که مبارزه برای زندگی را یاد میدهد.
«در لباس سربازی» منظومه یک کهکشان وسیع را رسم میکند؛ منظومهای از زندگی.
نویسنده : فاطمه محجوبی