به گزارش سایت راهنوشت، در سلسه مطالب حکمت هنر قرار است تا به بازخوانی سخنان بزرگان درباره هنر بپردازیم.
شهید مصطفی چمران:
حیات هنر از جلوههای ممتاز حیات است، یکی از نمودها و عظمتهای انسان هنر است.
هنر بیان زندگی است، آفریدن یعنی اساسیترین نیاز زندگی. پس زندگی یعنی آفریدن.
هنر شکوفهی فرهنگ انسانی است. هنر خواستنی است در آزادترین و پُربارترین جلوه آن، یک هنرمند، آفریده شده دست فرهنگی است که خود میآفریند! در میان همه انسانها، هنرمند آزادترین فرد است، میتوان او را زندهترین فرد دانست. قدرت زیباشناسی هنرمند مساوی با مقدار آزادی اوست و آزادی او زندگی اوست. اگر آزادی و خلاقیت را از هنرمند بگیرند گویی حیات او را گرفتهاند.
هنرمند، لذت را در کام رنج میریزد، زیبایی زندگی را که چیزی غیر از زندگی زیباست عرضه میکند، اندوه را با بیان شیرین اندوه را از بین میبرد، با دوبارهسازی درد و رنج بر درد و رنج غلبه میکند. آنجا که هنرمندانه، درد و رنج درونی خود را، در جامهای زیبا دوباره خلق میکند، بر مخلوق خود که درد و رنج است مسلط میشود و از خلاقیت خود لذت میبرد و درد و رنج رام و آرام و شیرین میشود.
در یک محیط ظلم و زور و تباهی، هنر واقعیت عینی را ویران میکند و ایدهآل ذهنی خود را میآفریند و دوبارهآفرینی جامعه را هدف قرار میدهد، به مردم نوید میدهد، زیبایی جامعه ایدهآل را مجسم میکند، تشویق میکند.
مبارزهای بین ظالم که میخواهد واقعیت تلخ را تحمیل کند، و هنرمند انقلابی که میخواهد حقیقت روشن را به همهی مردم نشان دهد و کثافات واقعیت را هرچه شدیدتر بنمایاند و شیرینی ازادی را در کام مردم بچشاند.
منبع: خبرگزاری بینالمللی قرآن