به گزارش راهنوشت، مسعود فراستی در برنامه هفت گفت: یک مسئلهای چند روزی است من را اذیت میکند؛ حراج تهران. ما در مملکتی زندگی میکنیم که خط فقر آن به قول مسئولین نه میلیون است. در چنین شرایطی که این همه آدم در شرایط بد معیشتی هستند، این که 150 میلیارد پول در یک سالن کوچک برای یک اثر مثلا هنری رد و بدل شود چه معنایی میدهد. اینجا کجاست؟ یا من نمیدانم اینجا کجاست یا آن دوستان در قارهی دیگری هستند.
وی با اشاره به آثار نازلی که در حراج تهران فروخته میشود ادامه داد: آثاری هم که در این حراج فروخته شدند هیچ کدام هنری نیستند! مثلا یکی از صاحبان این آثار، سالهاست که کلمه «هیچ» را در سایزهای مختلف روی تابلو مینویسد و این تابلو را میفروشد. البته پول آن را عدهی دیگری میخورند و او را هم آلت دست کردهاند. یک جا باید میگفتیم «بس است این مسخره بازی.» این کار نه مال ما و شرایط ماست و نه این اثرها هنری هستند. ما کشور سرمایهداری نیستیم.
فراستی افزود: عدهای که این آثار را میخرند، مثلا آن کسی که چهارده میلیارد میدهد یکی از این آثار را میخرد، اصلا میفهمد نقاشی چیست؟ پولش را از کجا میآورد؟ این چه بازی هست که هر سال داریم در میآوریم و چنین چیزهایی را توی بوق میکنیم که فرهنگسازی بشود؟ او این تابلو را میبیند و میگوید من این را نمیفهمم فقط میدانم گران است؛ عزیزم یک تابلو ناچیز است، هیچی نیست.