به گزارش سایت راهنوشت؛ بغض و دلتنگی حس و حالی است که در ماه محرم و صفر و نزدیک شدن به ایام اربعین به همهی ما دست میدهد و نم اشک به چشمانمان مینشاند.
شاید راهپیمایی اربعین موضوعی است که طی این سالها بارها به آن پرداخته شده است، اما چنین نهضت باشکوهی هر بار حرفی جدید برای گفتن دارد.
مستند «شیرینتر از عسل» نیز سعی دارد لحظاتی هرچند کوتاه ذهن و روح شما را مسافر اربعین کند و دلها را در این غم فراق همراهی نماید و گوشههایی از این مسیر به نمایش بگذارد؛ به بیانی سادهترکربلاییتان کند.
این مستند ساخته دو نوجوان از نسل امروز است که راهی کربلا شدهاند و طی پیمودن این مسیر جلوههایی از عشق را در رهروان این راه نشان میدهند؛ این که ملیت، نژاد و ظاهر انسانها در این مسیر رنگ میبازد و آنچه نمود مییابد همبستگی و عشق است.
پرداختن به جزئیات سفر و ثبت لحظات ناب از نقاط قوت مستند «شیرینتر از عسل» است.
نمایش سادگیها و اخلاص خادمین در پذیرایی از زوار در حد بضاعتشان مخاطب را تحت تأثیر قرار میدهد.
معصومیت راوی و مصاحبه با همسالان خود در طول سفر از دیگر ویژگیهای مثبت مستند است.
جرئت و جسارت دو نوجوان سازنده کار که به تنهایی راهی این سفر شدهاند کار را جذابتر کرده است و تماشای آن برای همه خصوصا نوجوانان و جوانان امروز، شوق پیادهروی اربعین را بیشتر میکند تا نهضت حسینی فراگیرتر شود.
هر چند بهتر بود که مستند زمان بیشتری داشته باشد و لرزشهای دوربین بهتر کنترل شود.
به راستی به جز در مکتب حسین (ع) کدام مکتب را سراغ دارید که پیروان آن چنین مشتاقانه و بااخلاص در یک مسیر قرار بگیرند؟
شاید جا دارد که به راهپیمایی اربعین فقط به دید یک سفر مذهبی نگاه نکنیم و بیشتر به آن بپردازیم.
نویسنده: علی محمودی