«یاد قدیما بخیر! مردم نسبت به هم مهربونتر بودن! به همدیگه کمک می کردن …!»
به گزارش راه‌نوشت، این روزها کمتر کسی پیدا می شود که جملات اینچنینی از دور و اطراف خود نشنود. شاید بدون نگاه جامعه‌شناختی به تغییرات یک جامعه، گفتن و شنیدن چنین جملاتی یک افسوس بزرگ بر دل آدم‌ها بگذارد و چه بسا روحیه و تعاملات اجتماعی را تحت تاثیر قرار دهد.
اما خوب که به اطراف خود نگاه کنیم با وجود تغییرات غیر قابل انکار سبک زندگی مردمان و افزایش جمعیت، باز هم هستند کسانی که عشق و محبت به همنوع را خیرات می‌کنند.
«شهر نفس می‌کشد» یکی از مستندهای خوبی است که مرجانه یگانه‌پرست و علی تاجیک را بر آن داشته تا کوچه به کوچه ردپای محبتی کمیاب را دنبال و آن را معرفی کنند و آن انفاق مسکن برای زوج‌های جوان می‌باشد.
مستند «شهر نفس می‌کشد» به میان مردم می‌رود و با روایتی ساده و قابل فهم از مشکلی بزرگ و راه حل آن به دست خود مردم حرف می‌زند.
مسکن مستقل به عنوان یکی ازاساسی‌ترین نیازهای اولیه زوج‌ها برای زندگی امروزی در جامعه ماست که برآورده نشدنش مشکلات مختلفی را به همراه می‌آورد. این مستند موضوع را در تهران دنبال می‌کند ولی مخاطب را متوجه این موضوع می‌کند که این مشکل سهم ساکنان دیگر کلان‌شهرها نیز هست و همچون گرهی کور گشایشی برایش نیست.
ولی با وجود تمام این تنش ها و مشکلات باز هم هستند کسانی که نفس‌های گرمشان شهر را زنده نگه داشته است!
محمد قاسم بختیاری که در مستند «شهر نفس می‌کشد» بخش ارزشمندی از زندگی او معرفی می‌‌شود، فردی است که در محله‌ای از تهران یک ساختمان 9 واحدی مسکونی را به‌طور رایگان و به مدت یک سال در اختیار زوج‌های جوان قرار می‌دهد، یک شهرکوچک که زیر بنایش را تنها با هدف انفاق به زوج‌های جوان بنا نهاده و نامش را احسان‌الحسن گذاشته است.
کارگردانان مستند، محمدقاسم بختیاری را به عنوان یکی از هزاران خیر بی ادعایی معرفی می‌کنند که در گوشه و کنار شهرهای ایران عزیز تجلی آیات قرآن می‌شوند. ” كسانى كه كتاب خدا را می‌خوانند و نماز به پا می‌دارند و از آنچه روزیشان دادهایم نهان و عیان انفاق می‌كنند، به تجارتى كه نابودى ندارد اميدوارند.” (۲۹/فاطر)
نویسنده: اعظم وایانی
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.