به گزارش راهنوشت، مهمترین کار یک هنرمند در مواجهه با یک اتفاق یافتن زاویه دید است؛ کاری که دارابی در هناس به عاشقانهترین شکل انجام داده است.
روایت یک ترور از زاویه دید یک همسر.
کارگردانی دارابی در هناس از فیلم قبلیاش عقبتر نیست اما آن چنان هم مخاطب را به وجد نمیآورد.
ریتم آرام و فضاسازی و رنگ و نورهای هناس و همه و همه در خدمت خلق یک قصه عاشقانه بود.
پاشنهآشیل کار فیلمنامه است که قدری شتابزده به نظر می رسید؛ دقیق در جزئیات و رها شده در کلیات و کماکان پایانبندیهای نه چندان دلچسب در کارگردانی.
روح شهید رضایی نژاد و همه شهدای هسته ای شاد
ان شاءالله