به گزارش سایت راه نوشت، رقابت‌های انتخاباتی در همه جای دنیا شباهت‌های بسیاری به هم دارد و دو نامزد ریاست جمهوری برای رسیدن به جایگاه ریاست جمهوری از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. راه‌اندازی کمپین‌های تبلیغی و اجتماع‌های هواداران و سخنرانی کردن در جمع طرفداران و … از جمله اقداماتی تبلیغاتی یک کاندیدای رئیس جمهوری است.
مهدی نقویان که او را با مستندهای سیاسی ا‌ش می‌شناسیم این بار سراغ موضوع انتخابات رفته اما نه انتخابات به معنای مطلق آن بلکه او انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا را دستمایه خلق مستند کرده است. مستند «قصه فیل و الاغ» عنوان اثر مهدی نقویان است که در آن به ماجرای رقابت دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات در آمریکا برای تصاحب کاخ سفید پرداخته است.
این مستند بیننده را با سیر انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا آشنا می‌کند، علاوه بر این بیننده در جریان روند انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا نیز قرار می‌گیرد که در نتیجه دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا برای یک دوره چهار ساله منتخب شد.
اطلاعاتی که در «قصه فیل و الاغ» به مخاطب ارائه می‌شود در نوع خود تازه و دست اول است و از این حیث باید گفت که این اثر می‌تواند جهانی تازه در برابر دیدگان تماشاچی نسبت به انتخابات آمریکا باز کند. در این فیلم ۵۶ دقیقه‌ای به وجه تسمیه مستند نیز اشاره می‌شود و بیننده پی می‌برد که ماجرای فیل و الاغ ریشه در دو کاریکاتور دارد که در آنها جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها به الاغ و فیل و تشبیه شده‌اند.
اطلاعاتی که در این مستند به بیننده ارائه می‌شود اطلاعاتی است سوای از اطلاعاتی که تا پیش از این از تریبون رسانه‌ها به جامعه ارائه شده است. «قصه فیل و الاغ» با زبانی ساده و روان و بدون لکنت بیننده را در جریان روند انتخاب شدن یک رئیس جمهور در آمریکا قرار می‌دهد.
دامنه تحقیقات سازندگان این مستند آن قدر قابل قبول است که بیننده را نسبت به ماجرای انتخابات آمریکا اقناع می‌کند و ذهن او را نسبت به موضوع آشنا می‌کند و با همین روند اندک اندک قصه اصلی که همان غیر مردمی بودن انتخابات در ایالات متحده آمریکاست را مطرح می‌کند و این مسئله را به خوبی تبیین می‌کند. از این حیث به خوبی توانسته با استدلال‌های منطقی بیننده را نسبت به غیر مردمی بودن انتخاب رئیس جمهور در این کشور که خود را پیشرو در دموکراسی و مردم‌مداری می‌داند آگاه کند.
بیننده در این مستند که ضرب آهنگ نسبتا تندی دارد با حجم زیادی از داده و اطلاعات روبرو است که البته بی‌هدف ارائه نمی‌شود و مستندساز هدفمند آنها را ارائه کرده و البته نوع ارائه او نیز بسیار هوشمندانه است و آنها را پرتاب نکرده بلکه در موقعیت‌های حساب شده آنها را عرضه کرده تا بتواند در موقعیت مناسب بعدی نتیجه گیری خود را کرده باشد.
ضمنا خرده نتیجه‌گیری‌ها و همچنین اطلاعات پیرامونی که در مسیر مستند ارائه می‌شود برای نتیجه‌گیری پایانی که کارگردان آن را بر عهده بیننده گذاشته به کار می‌رود و از این حیث باید مستند را موفق بر شمرد که تماشاچی را به واکنش فرا می‌خواند.
به تعبیری بیننده «قصه فیل و الاغ» یک مخاطب فعال است و کارگردان به بیننده خود نیز فکر کرده و از او مشارکت در کار می‌خواهد و هرچند اطلاعات خوبی به او می‌دهد اما می‌خواهد که او این اطلاعات را در ذهن مرتب کند و در پیشبرد اثر با همراه شود.
استفاده از تصاویر مستند دیگر نقطه قوت «قصه فیل و الاغ» است. یعنی بیننده با اثری مواجه است که از رسانه‌های آمریکایی پخش شده و هیچ اظهار نظری از سوی شخصیت‌های غیر آمریکایی به خصوص ایرانی بیان نشده و این ضریب اثرگذاری را بالاتر می برد و از این منظر باید کارگردان «قصه فیل و الاغ» را ستود که توانسته با استفاده از محتویات رسانه‌های آمریکایی ذهن خواننده را نسبت به مسئله روشن کند و این بهترین شیوه‌ای بود که می‌شد در مورد انتخابات آمریکا سخن گفت و جانبداری نکرد.
آمریکایی که خود تمام رفتارهای دموکراتیک ملل جهان را زیر سوال می‌برد و برای تحمیق آنها از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌کند خود در اصالت دادن به مردمش در مرتبه پایین قرار دارد و انتخابات غیر مردمی برگزار می‌کند.
میزان مشارکت مردمی در انتخابات این کشور مسئله‌ای است که به خوبی و ظرافت تبیین می‌شود و نشان داده می‌شود آنچه که اصالتی ندارد رای مردم است و انتخاب رئیس جمهور بر اساس سنت‌های عصر حکومت طبقه اشراف بر فرودستان در این کشور برگزار می‌شود که تنها مردم را برای تامین منافع و مشروعیت‌بخشی به حکومت خود می‌خواهند وگرنه رای آن ها محلی از توجه نیست و طبقه به ظاهر نخبه در هر ایالت در رای‌گیری شرکت می‌کند و سرنوشت مردم را تعیین می‌نماید.
نکته دیگری که در این مستند به خوبی نشان داده می‌شود وابستگی شدید سیاست آمریکا به سرمایه‌داران و زرسالاران است. به خصوص سیطره زرسالاران یهودی به خوبی در مستند نشان داده شده و بیننده به عمق فساد سیاسی این کشور پی می‌برد.
وابستگی نامزدهای انتخاباتی به کارتل‌های اقتصادی که برای تامین منابع تبلیغاتی انتخابات پیشاپیش باید قول‌هایی به آنها بدهد نشان‌گر وابستگی به محافل سرمایه‌داری در آمریکا است و نشان می‌دهد که سرمایه دیگر مولفه تعیین کننده در انتخابات این کشور به اصطلاح دموکراتیک است. نامزدهایی که نتوانند توجه محافل سرمایه‌داری را جلب کنند از کورس رقابت باز می‌مانند و توانی برای رقابت ندارند.
علاوه بر این باید بر وابستگی و نامزدها و همچنین اثرگذاری لابی‌ها و مجامع صهیونیستی نیز اشاره کرد. «قصه فیل و الاغ» به خوبی نشان می‌دهد نامزدی که حاضر نمی‌شود در مجمع «آی‌پک» وابسته به قدرت‌های صهیونیستی وابسته به رژیم اشغالگر قدس شرکت کند عملا توانی برای رقابت پیدا نمی‌کند.
در مجموع مستند «قصه فیل و الاغ» به کارگردانی مهدی نقویان اثری روشنگر و جامع است که بیننده نه تنها پس از تماشای آن پشیمان نمی‌شود بلکه از وقتی که برای تماشای آن صرف کرده احساس رضایت می‌کند. در این مستند که حاصل یک کار گروهی خوب است دیده می‌شود که چگونه با استفاده از ابزار فریب ملت آمریکا و همچنین ذهن ساکنان جهان را منحرف می‌کنند و چهره کریه خود را بزک می‌کنند به عبارتی: «صورتی در زیر دارد آنچه در بالاستی».
نوشته از حسام آبنوس
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.