به گزارش راه‌نوشت، آدم‌ها انتخاب می‌کنند که زیست خود را در چه مسیری قرار بدهند. انگیزه‌هایی هم این میان تاثیراتی می‌گذارد؛ گاهی پول یا آسایش مادی انگیزه است و گاهی دغدغه های درونی انگیزه‌ی حرکت می‌شوند.
مردمانی در این دیار مدت‌های طولانی است که انتخاب کرده‌اند تا راه‌بلد باشند، راه‌بلدِ جامعه به سوی سعادت.
اینان سعادت را فقط در کنج محراب و در سجده‌های طولانی توسط پیشانی پینه‌بستگان و چشم اشک‌آلوده از استغفارهای طولانی نشان نمی‌دهند؛ می‌دانند که در روزگاری که راه‌های به ابتذال کشاندن یک جامعه بسیار فراوان و در دسترس هست باید میان جامعه و در یک نبرد تن به تن قرار گیرند.
لباسی را می‌پوشند که تنها تفاوتش با لباس رزم جنگ‌های سرب‌دار، نوع دوختنش است.
آن‌هایی که این لباس را پوشیده‌اند، می‌دانند که همیشه خطابه جوابگو نیست و در زمان خود باید کف میدان جوری دیگر نقش‌آفرینی کرد، و همین درک در انتخاب نوع متفاوتی از رزم، پاداش‌هایی برایشان به ارمغان می‌آورد؛ گاهی عملشان پربرکت و جریان‌ساز میشود و گاهی مثل روحانی جهادگر «شهید اصلانی» میانه‌ی حرم امام هشتم (ع) خونشان بر زمین می‌ریزد.
در این بی‌عدالتی گسترده رسانه‌ای کشور و تغییر اولویت‌ها، بخش عظیمی از جامعه بی‌خبر از مجاهدت روحانیون هستند؛ نه فقط از مجاهدت بلکه از نوع سبک زندگی آن‌ها هم بی‌خبر هستند.
گویی غریبه‌هایی متحدالشکل که از راه سعادت می‌گویند بین ما زندگی می‌کنند و بسیار با آن‌ها مواجه می‌شویم اما غریبه‌ایم. این نبود آشنایی خود یک دوری در پی دارد که هم به نقش آفرینی روحانیون لطمه می‌زند و هم بخش عظیمی از جامعه را محروم از این تعامل موثر می‌کند.
وقتی بین جامعه و بطن زندگی روحانیون ارتباط معناداری نباشد حتی از یک مرحله‌ای اشتباهات و کج‌روی‌های برخی روحانیون به اسم تمام آن‌ها نوشته میشود. چرا که در عصر رسانه ناملایمات زودتر منعکس میشود و حتی به مدد بلندگوهای بیگانه، گاهی تصوراتی عجیب و غریب از آنان در ذهن‌ها شکل می‌گیرد.
تصویرگری از زندگی روحانیون نه فقط در جهت تغییر دیدگاه اجتماعی بلکه حتی منجر به همراهی موثرتر دغدغه‌مندان با این قشر میشود. وقتی که فعالین اجتماعی ببینند هدف هر دو یکی است اما لباس‌ها متفاوت، بی‌شک بدون پیش‌داوری‌های قبلی که از بی‌اطلاعی نشأت می‌گرفت با یکدیگر برای رسیدن به سعادت جمعی تلاش می‌کنند.
فعالان عرصه تصویر با انتخاب سوژه هایی از این قشر جامعه سعی کرده‌اند تا به نوعی این کمبود اطلاعات و عدم آشنایی را کاهش دهند که در ادامه به معرفی برخی از آثارشان می‌پردازیم:
فصل سیب؛ مسجدی که درونش فقط نماز نمی‌خوانند
مستند «فصل سیب»، به کارگردانی امیر مهریزدان و تهیه‌کنندگی سید جمال عودسیمین، در مورد امام جماعت مسجد صاحب الزمان(عج) در محله افسریه تهران است که با فعالیت گسترده خود تاثیر قابل توجهی در محل و نمازگزاران گذاشته است.
نکته بارز این مسجد، کانون علمی و فرهنگی آن است که در تربیت نوجوانان و تغییر فضای محله تاثیرگذار بوده است.
غریبه در میقان؛ محبوب عده‌ای و منفور عده‌ای
مستند «غریبه در میقان»، روایتگر برهه‌ای از زندگی شهید روحانی مجید سلمانیان است. با اعزام شهید سلمانیان برای تبلیغ به روستای میقان در حوالی شاهرود ایشان با برنامه هایی مانند کوهنوردی، موتور سواری، بازی‌های کامپیوتری و… جوانان روستا را به مسجد جذب می‌کند.
سبک معاشرت او با جوانان و مخالفت ایشان با برخی سنت‌های غلط قدیمی باعث میشود عده ای از اهالی روستا از او کینه به دل بگیرند.
این مستند را امیر پژمان حبیبیان کارگردانی کرده است.
سفیران هدایت؛ فعالیت‌های میدانی طلاب در یک مجموعه مستند
مجموعه مستند «سفیران هدایت»، درباره طلاب جوان و مبلغان دینی است که بیشتر در قالب گروه‌های تبلیغی، راهی شهرهای دور و نزدیک می‌شوند تا رسالت دینی خود را انجام دهند و یا به فعالیت روحانیونی می‌پردازد که در راستای خدمت به اقشار فعالیت می‌کنند.
امین بابازاده، کارگردان و سید محمدحسین هاشمی تهیه‌کننده این مجموعه می‌باشد.
خط شکن؛ سیر زندگی پدر معنوی رزمندگان سبزواری
مستند «خط شکن»، روایت زندگی حسین شهرستانی، روحانی سبزواری، به روایتگری حسین ارغیانی و تهیه شده در مدرسه ماه است.
این روحانی علاوه بر تاثیر گذاری در اقدامات انقلابی سبزوار، در زمان هشت سال دفاع مقدس، با توجه به تاثیر گذاری ویژه روی رزمندگان جوان، به پدر معنوی رزمندگان سبزواری معروف میشود و مدت‌ها مسجد آقابیگ به عنوان پاتوق جوانان و رزمندگان انقلابی شناخته میشود.
عاشقی در غربت؛ تصویری از آنان که وسط قاره سبز هم حق می‌جویند
مستند «عاشقی در غربت»، حکایت حضور فعال مرکز فرهنگی امام علی (ع) در میلان ایتالیا است.
زمان روایت به ماه مبارک رمضان و مراسم احیای شب‌های قدر و عزاداری امام علی (ع) مربوط است.
عاشقی در غربت را ابراهیم شفیعی تهیه‌کنندگی و کارگردانی کرده است.
عطر سیب؛ فراتر از محراب
مستند «عطر سیب»، به کارگردانی داوود جلیل و تهیه‌کنندگی امیر مهریزدان، در مورد فعالیت امام جمعه فلارد، حاج آقا بخشایش پور، در شهرستان لردگان است که فراتر از حیطه کاری خود اقداماتی را در راستای اقدامات عام‌المنفعه و بهبود فضای عمومی شهر و منطقه خود انجام داده بود.
چنار؛ طلبه‌ای که میانگین سنی نمازگزاران مسجد را چند دهه پایین آورد
مستند «چنار»، روایتگر ماجرای طلبه جوانی است که وارد روستایی سنتی شده تا کار تبلیغ رمضان خود را آغاز کند اما با مسجدی مملو از پیرمردان روبرو می شود. او سعی می کند تا جوانان را به مسجد بکشاند که با مشکلاتی مواجه می شود.
تهیه کننده این اثر حسین برادران است و سید محمد شریفی اصل آن را کارگردانی کرده است.
اشعار مادرانه؛ زندگی یک روحانی که کرسی نمایندگی مجلس را سکوی پرواز می‌دانست
مستند «اشعار مادرانه»، روایتی است از زندگی سید محمدکاظم دانش به کارگردانی شمس‌الدین آروند.
سید محمدکاظم دانش که از مکتب خانه و حوزه علمیه به کرسی نمایندگی دزفول در مجلس شورای اسلامی رسید همیشه به جمله‌ای معتقد بود که مدت ها پیش برای مردمش به زبان آورده بود؛ «برای تصاحب کرسی به مجلس نمی روم، می روم تا محاسنم را به خون خود رنگین کنم.»
عروسک کوکی نیستم؛ نوجوانان دلهایی آماده و حق طلب دارند
مستند «عروسک کوکی نیستم»، به فعالیت‌های دو مربی پرورشی در مدرسه دخترانه پرداخته و از تلاش‌های یک خانم و روحانی جوان در مدارس و جذب دانش آموزان می‌گوید.
این مستند به کارگردانی امیر منیری و تهیه‌کنندگی سید جمال عود سیمین تولید شده است.
هم چنین مستند «آن زمستان» با نمایش پرتره‌ای از آیت‌الله مصباح یزدی، مستند «روایت راوی» با معرفی یک الگوی جهادی و ولایی، فیلم داستانی «بازگشت» و فیلم کوتاه «علمک» و … از دیگر آثاری هستند که سبک زندگی و فعالیت های روحانیون را به تصویر کشیده اند.
جهت تماشای آثار معرفی شده و مشاهده آثار بیشتر با این موضوع می توانید به سامانه عماریار مراجعه یا اینجا کلیک کنید.
نویسنده: رامین ابوئی
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.