خانه خانه3 نقدی بر فیلم تک تیرانداز - کدام قهرمان؟

نقدی بر فیلم تک تیرانداز – کدام قهرمان؟


به گزارش سایت راه نوشت، تک تیرانداز بدون تردید یکی از فیلم های خوب جشنواره امسال است. یک اثر جذاب جنگی با سکانس های تماشایی و پرهیجان که خواهد توانست مخاطب خود را جذب کند، البته فیلم مردانه است و برای خانم ها و بچه های زیر 15 سال مناسب نیست.

اما تک تیرانداز یک ایراد کلی دارد. سال‌ها آزمون و خطا در سینمای ایران از غلبه سینمای فلسفه زده شبه معناگرای مقلد تا بازگشت امروزی به سینمای فیلمفارسی ریش دار و باحجاب، احتمالا دلسوزان را به این نتیجه رسانده که پافشاری برداشتن یک سینمای هویت مند بومی متکی به قهرمان های دینی، انقلابی، ملی و میهنی تنها نسخه آینده سینمای ایران است و نه اینکه این نتیجه یک کشف جدید یا دست یافته دانش بنیان باشد، بسیاری کشورهای دیگر که به حق یا باطل دنبال تمدن سازی هستند، به این ضروت رسیده اند.

قبل از جشنواره، فیلم کلاشینکوف محصول 2020 سینمای روسیه را دیدم. فیلمی جذاب که زندگی میخائیل کلاشنیکوف را دستمایه ساخت قرار داده است. فیلمی شگفت انگیز از منظر نوع نگاه به شخصیت پردازی یک قهرمان در یک اقتباس سینمایی.

فیلم تک تیرانداز

آیا شخصیت کلاشنیکوف در فیلم مذکور بلندبالا، سینه فراخ، ستبر بازو و یک ابرقهرمان مارول گونه است؟ خیر! کلاشینکوفِ آقای بوسلوف یک جوان لاغر اندام با همه ویژگی های یک انسان عادی اما باهوش و پرتلاش است که می تواند بعد از شکست های متعدد به یک موفقیت خارق العاده جهانی دست یابد.

به نظر شما آیا به اعتلا رسیدن یک شخصیت عادی مردمی از نظر سینمایی دراماتیک تر است یا یک ابر قهرمان؟ این سوال را از آقای غفاری کارگردان محترم تک تیر انداز می پرسیم.

آیا وقتی شهید رسول زرین، یک کارگر روستایی گچسارانی یک لاقبا با لباس های خاکی تبدیل به بزرگترین تک تیرانداز جنگ های معاصر می شود، جذابتر است یا داشتن یک ابرقهرمان کامبیز دیرباز طور که در همه فیلم ابرقهرمان است؟

آیا اعتلای رسول زرین لباس فروش خانواده دار که مسجد و نماز جماعتش ترک نمی شود، جذاب تر است یا آقا رسول هرکولی که شبه وار بر سر عراقی ها هوار می شود؟! مسأله داشتن یا نداشتن قهرمان نیست.

مسأله نوع نگاه به قهرمان های مکتبی ایران اسلامی است. قهرمان هایی که از روستاها و مناطق پایین شهرها خودشان را به نقاطی رساندند که ابرقهرمان های قلابی هالیوودی هم خوابش را نمی دیدند.

شهید برونسی، همت، محراب، کاوه، شهید زرین، باکری، خرازی و قاسم سلیمانی همه از قبیل این قهرمان ها هستند که فروکاستشان به شخصیت پردازی شبه آمریکایی جفا در حق آن‌هاست.

نویسنده : محمد مهدی خالقی

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید