به گزارش راهنوشت، آذر هر سال همزمان با سالروز تولد شورای عالی انقلاب فرهنگی این شورا در معرض نقد قرار میگیرد. در این بین همه بر اهمیت جایگاه آن تاکید میکنند و عدهای هم از خاکخوردن مصوبات آن اظهار تاسف مینمایند.
شورای عالی انقلاب فرهنگی البته قبل از این نام بعنوان ستاد فعالیت میکرد و قرار بود با تدبیر حضرت امام (ره) زمینه تغییر بنیادین در آموزش دانشگاهی را فراهم نماید. امری که بفرموده امام راحل با دو توهم نیز روبرو بود. یکی اینکه علوم را به دو دسته اسلامی و غیراسلامی تقسیم کنند و دیگر آنکه آموزش دانشگاه را به دروس حوزوی محدود نمایند!
با این توضیح اگر نگاهی به عملکرد شورای عالی انقلاب فرهنگی در سالیان گذشته داشته باشیم معلوم میشود از غفلت در برگزاری جلسات تا تشکیل بیفایده و یا حضور کماثر برخی اعضاء عمده مشکلات را رقم زده است.
حالا به این موضوع اضافه کنید نظر برخی اساتید فعلی در دانشگاههای کشور را که خود مسئول پاکسازی فرهنگی در اوایل انقلاب بودهاند اما امروز به مخالفخوانی در لزوم انقلاب فرهنگی میپردازند!
مستند استادیوم سیاسی و شورای عالی انقلاب فرهنگی
مستند استادیوم سیاسی تلاش کرده تا نظرات مخالفان انقلاب فرهنگی را در کنار طیفی که به اعضاء چادر وحدت مشهور شدهاند به مخاطب عرضه نماید.
هرچند در این مستند، موافقان انقلاب فرهنگی نیز نقدهایی به روند پاکسازی و آیندهنگری در این موضوع دارند اما مخالفان، اصل تعطیلی دانشگاهها و یا پاکسازی نهاد دانشگاه از گروهکهای مسلح را هم انکار میکنند.
دانشگاهی که به مرور آموختههای غربی بسنده و این نهاد مهم را به محلی برای جولان گروهکهای منافق و یا معاند تبدیل کرده بود به نظر مخالفان در این مستند نباید خود را از اساتید غربزده محروم میکرد!
عجیب آنکه برخی از این به اصطلاح اساتید کماکان هم در دانشگاهها هستند و تفکرات وابسته به غرب خود را به دانشجویان تحویل میدهند.
اگر شورای عالی انقلاب فرهنگی به درستی و با جدیت به وظیفه خود عمل میکرد و در ۸ سال گذشته دستکم جلسات خود را منظم تشکیل میداد امروز وضع فرهنگی کشور با تزریق سیاست درست از سوی این قرارگاه مهم شاخصهای بهتری به خود میدید.
حال که با استقرار دولت جدید و انتصاب اعضای این شورا در دوره تازه، به مباحث مهمتری نسبت به گذشته از جمله افزایش ظرفیت رشته پزشکی و رفع انحصار پرداخته میشود جا دارد هم شورا با دعوت و بهرهمندی از کارشناسان دلسوز بر غنای تصمیمات خود بیفزاید و اجرای آن را نیز با جدیتی که در رئیس جمهور محترم ملاحظه گردیده تا حصول نتیجه پیگیری نماید و هم عموم دلسوزان اثرگذاری درست این شورا را در فرهنگ کشور و فضای علم و دانشگاه مطالبه نمایند.
نویسنده: دکتر محمد لطفیزاده