به گزارش راه‌نوشت، ضد به سراغ سوژه‌ای رفته که عمده انرژی‌اش بر روی «چگونه» است نه «چه»، و از همین زاویه دید ضد بیشترین ضربه را از شخصیت‌پردازی می‌خورد و خرده قصه‌ها و مکمل‌ها هم نتوانسته به شخصیت‌پردازی شخصیت‌های اصلی کمکی کند.
در این سال‌ها که آثار زیادی از دهه ۶۰ به خصوص منافقان ساخته شده، ضد می‌بايست برگه‌های جدیدی برای مخاطب رو می‌کرد.
کارگردانی و بازی‌ها چیزی از متوسط جلو نمی‌رود و فیلم علیرغم تلاش برای نزدیکی به تریلر سیاسی نتوانسته چندان لحظات دلهره‌آوری را خلق کند.
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.