به گزارش سایت راه‌نوشت، خدایان در گذران تاریخ هر کدام منزلگاهی برای دیدار با مریدان خود داشتند. منزلگاه‌ها به تناسب شکوه آن خدایان، به انواع مختلف طراحی و ساخته شده است. البته خدایان انسان‌ساز، در همان خانه‌های انسان‌ساز جلوس می‌کردند. انسان‌هایی هم که مبادرت به خلق خدایان می‌کردند بی‌شک از جمله انسان‌های باهوش روزگار خود بودند که با کمک دست‌سازهای خودشان، بخش عظیمی از مردمان را مجبور به قبول دستورات می‌کردند.
با گذر زمان و تسریع در شکل‌گیری تکنولوژی حتی در عرصه سرگرمی، خدایان جدیدی خلق شدند. شاید گام‌های ابتدایی این روند در ادامه روند خدایان‌سازی نبوده باشد، اما با توجه به شدت مواجهه مردم با این واقعه فرصتی در نگاه قدرتمندان شکل گرفت.
اینجا دیگر با سا‌زه‌های سنگی و پیکرتراشی شده روبرو نیستیم؛ این‌ها اتفاقا از جنس همین مردم معمولی هستند اما یک تفاوت دارند، چشمان مردم را به عنوان منزلگاه خود انتخاب کرده‌اند. رسم پرستش این افراد این است که بسیار دیده بشوند و به چنان مرحله افراطی از دیده شدن برسند تا سبک زندگی آن‌ها بشود سبک زندگی غالب کسانی که بیننده‌شان هستند.
مستند “باشگاه شهرت” به چرخه تولید این افراد عجیب می‌پردازد. از آغاز تولید این چرخه که شاید آن افراد ابتدایی فکر نمی‌کردند روزی در مسیر قدم گذاشته آن‌ها، کسانی بیایند که برای چشم‌نشینی بخواهند حتی به شنیع‌ترین رفتارها دست بزنند. پیشگامان عرصه شهرت شاید با مردم و مثل مردم و برای مردم بودن را افق شهرت خود قرار می‌دادند.
در مستند به اهل قدرت می‌پردازد که فهمیدند این جماعت مشهور را چگونه می‌توان در مسیر تطمیع جامعه به کار برد، به طوری که جامعه نه تنها مخالفت کند بلکه حتی با میل فراوان آغوش بگشاید.
سِیر عقب‌گرد اخلاقی افراد مشهور در این مستند به جالبی تصویر می‌شود. از روزگاری که اینگونه شخصیت‌ها، پایبند به بسیاری از اصول اخلاقی بودند و اکنون که نمانیدگان اجرای بی اخلاقی و خشونت در سطوح بالا هستند.
این روند فقط مربوط به جهان غرب نیست. در همین کشور خودمان هستند انسان‌هایی که راه مشهور بودن را به طور ناقص فرا گرفته‌اند. آن‌ها دیگر تمایل به طی کردن مسیر طی شده‌ی افراد مشهور غربی برای دیده شدن ندارند. گاهی درصد زیادی از افراد مشهور داخلی که تعداد آن‌ها قارچ‌گونه در حال افزایش است، روندی پرحاشیه را برای قرار گرفتن در صدر دیده‌ها انتخاب می‌کنند.
از فردی که روزگار مجازی خود را با فست‌فودخوری افراطی به نمایش می‌گذارد تا آن پهلوان پنبه پوشالی که در رینگ‌های مبارزه خود را در معرض مشت حریفان قرار می‌دهد اما همچنان به روند خود ادامه می‌دهند چرا که دیده شدن برای آن‌ها حتی به قیمت تمسخر و شکست، مهم است.
اما نکته غم‌انگیز ماجرا اینجاست که غروب این افراد خیلی زود رخ می‌دهد.
برای تماشای مستند”باشگاه شهرت” اینجا کلیک کنید.
نویسنده: رامین ابوئی
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.