به گزارش راه‌نوشت، عزت الله ضرغامی ، که در برنامه دست‌خط حضور یافته بود با اشاره به زمان مسئولیتش در معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد و شرایط پذیرش فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های خارجی گفت: جشنواره‌های خارجی فیلم‌هایی که واقعا هویت و شناسنامه دارد و به واقعیت مردم نزدیک‌تر است را نمی‌پذیرند. زمان من هم همین بود و من با آقای ژیل ژاکوب دعوا می‌کردم که ما صد تا فیلم داریم، شما هیچ کدام از این‌ها را انتخاب نمی‌کنید. در همان دو سالی که من مسئولیت داشتم، تمام کارگردان‌های مشهور آن زمان، بهترین فیلم‌ها را ساختند اما این‌ها می‌رفتند در کوچه پس کوچه‌ها دنبال یک فیلمی می‌گشتند که توقیف شده یا سیاه‌نمایی دارد و … آن را به جشنواره می‌بردند.
وی افزود: من منتقد جشنواره‌های خارجی هستم. البته خیلی از فیلم‌های ما به جشنواره‌ها رفته‌اند و مقام هم کسب کرده‌اند و فیلم خوبی هم بوده‌اند. من آن‌ها را نفی نمی‌کنم. من نگاهم واقعا جامع هست.
وزیر میراث فرهنگی و گردشگری ادامه داد: خدا رحمت کند آقای کیارستمی را. چندین بار با من نشست دردلی داشت. من از او خیلی چیزها یاد گرفتم. یکی از آن‌ها راجع به فیلم آقای امیر نادری بود. البته من یکبار این مطلب را جایی گفتم و کسی گفت من این را تکذیب می‌کنم! در صورتی که آقای کیارستمی خودش این صحبت را کرده و در زمان خود آقای کیارستمی هم من این مطلب را در مصاحبه‌ای اعلام کردم و او چیزی نگفت.
ضرغامی اضافه کرد: آقای امیر نادری زمانی فیلم دونده را ساخت که از جشنواره کن جایزه گرفت. خب این فیلم یک چیزهایی هم البته دارد. بعدا ایشان رفت آمریکا و فیلم منهتن را ساخت که سیاهی‌ها و بدبختی‌ها و گرفتاری‌های منهتن و آمریکا را نشان می‌دهد. همان اول هیئت انتخاب فیلم را رد کرد. یعنی امیر نادری را تحقیر کردند. خود آقای کیارستمی به من گفت که امیر نادری به من زنگ زد گفت تو که با ژیل ژاکوب رفیق هستی به او زنگ بزن و بگو که من امیر نادری و سازنده دونده هستم. شاید این‌ها حواسشان نبوده و فیلم من را رد کردند.
آقای کیارستمی می‌گوید من زنگ زدم با ژیل ژاکوب صحبت کردم و سفارش امیر نادری را کردم. ایشان گفت آقای ژیل ژاکوب به من گفت که ما ایشان را می‌شناسیم. گفتم پس چرا فیلمش را رد کردید؟ حداقل آن را وارد بخش مسابقه کنید ولی جایزه ندهید. ژاکوب گفت اشکال این فیلم این است که وضعیت اجتماعی و سیاهی‌هایی که نشان می‌دهد برای جامعه آمریکاست. اگر در مورد ایران بود حتما آن را می‌بردیم در بخش مسابقه. ناقل این حرف آقای کیارستمی هست.
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.