به گزارش راهنوشت، سعید فرجی را بیشتر با عکسهایش میشناسند؛ عکاس بحران و مستندسازی که تاکنون به 15 کشور در 4 قاره جهان سفر کرده و روایتگر بحرانهای آنها شده است. مستندهای «عکاسی زیر آتش»، «سفر به موگادیشو» و «میرزا جواد» از آثار اوست.
سعید فرجی در یک کارگاه آموزشی با نام «عکاسی زیر آتش» تجربیات خود از سالهای عکاسی بحران را شرح داده که میتوانید با مراجعه به بخش از امروز سایت عماریار به تماشای آن بنشینید.
برای دریافت این فایل آموزشی اینجا کلیک کنید.
درس پنجم: حوزه کاری خودتان را مشخص کنید
خیلی از افراد زحمت میکشند و کار میکنند ولی احساس خوبی ندارند و فکر میکنند به نتیجهی مطلوبی نمیرسند.
مشکل اینجاست که مواجهاند با کارهای آشفته.
من در کل زندگی عکاسیام یک پروژه دارم؛ عکاسی از زندگی مسلمانها، از جنگ تا صلحشان.
از ابتدا نمیدانستم قرار هست این باشد،
وقتی هی کار میکردم و کار میکردم، یک لحظه فکر کردم که من کیام؟ و قرار هست چی بشوم؟
عکسهایم را نگاه کردم دیدم زلزله بم را عکس گرفتهام، از مسلمانها. جنگ لبنان را عکس گرفتهام، از جنگ مسلمانها. بحران خشکسالی در سیستان را عکاسی کردهام، دربارهی مسلمانها.
حالا من یک پازل داشتم که باید این را کامل میکردم؛ عکاسی از زندگی مسلمانها. تخصص من عکاسی از زندگی مسلمانهاست.
به خودتان فکر بکنید؛ این که من خودم را پیدا بکنم که کی هستم و چه دردی دارم این خیلی خوب هست.
وقتی این اتفاق بیفتد ما یواش یواش میتوانیم مسیری را برویم که مولف بشویم. قصهی خودمان را بگوییم.
ما میتوانیم هویت پیدا بکنیم.
ممکن هست به شما پروژهای را ندهند و بگویند این کار فلانی نیست.
این یعنی آن آدم هویت و تخصص دارد.
این اتفاق الان دارد میافتد، مخصوصا در خانمهایی که دارند روی حوزهی زنان کار میکنند.
زیر و بمهای عکاسی بحران – درس چهارم: سوال اسپانسر این است که چرا باید از «تو» حمایت کند؟