به گزارش راه‌نوشت، آیین پاسداشت مسعود جعفری جوزانی ، نویسنده، کارگردان و فیلمساز باسابقه کشورمان، جمعه 24 دی ماه، با حضور پیمان جبلی، امرالله احمدجو و مادر شهیدان خالقی‌پور، در اختتامیه دوازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار برگزار شد.
مادر شهیدان خالقی‌پور، چفیه فرزند شهیدش، رسول خالقی‌پور را به عنوان جایزه ویژه جشنواره عمار، به مسعود جعفری جوزانی، خالق آثاری همچون سریال ماندگار «در چشم باد»، اهدا کرد.
جعفری‌جوزانی پس از دریافت جایزه ویژه این بخش از دست مادران خالقی‌پور با بیان‌اینکه دریافت جایزه این بخش افتخار بزرگی است، اظهار داشت: جایزه جشنواره عمار بهتر از همه‌ی جایزه‌های دنیاست.
وی گفت: افتخار بزرگی است که در یک جشنواره مردمی حضور پیدا کردم. اینجا به خیلی از جاهای دنیا می‌ارزد. حس حضور در جشنواره عمار مثل چیزی است که اوایل انقلاب آرزو داشتیم. اوایل انقلاب اراده‌ای داشتیم که فکر می‌کردیم می‌توانیم کوه را جا به جا کنیم، اما آن بچه‌ها را آرام آرام ناامید کردند.
وی ادامه داد: امروز خدمت جوانان خلاق و هنرمند کشورم رسیدم تا بگویم خودم را نه هنرمند می‌دانم نه شایسته پاداش، چرا که تردید ندارم هنرمندان بهتر از من بسیار است.
جعفری‌جوزانی خطاب به مدیریت فرهنگی کشور گفت: خدمت رسیدم به تمام کسانی که به هر دلیلی به مدیریت فرهنگی کشور منصوب شدند بگویم زندگی شکننده و ناپایدار است، یادآوری کنم که همه ما و حتی شما که قرعه‌ی به‌نامتان افتاده و در مسندی قرار گرفته‌ایم زمان برایمان هچون ابرهای بهاری شتابناک در حرکت‌اند و تا چشم بر هم بزنید همه چیز گذشته و تمام شده است. دلم می‌خواهد به آنها یادآوری کنم و از کسانی که سال‌هاست راه تنفس را بر هنرمندان جوان و استعدادهای کشور بستند و هم‌کیشان و بستگان خود را برگزیدند و زانوی مرگ‌بار خودشان را روی گلوی هنرمندان گذاشته‌اند خواهش کنم این زانوی مرگ‌بار را بردارید، هنر و هنرمند نیاز به آزادی و تنفس دارد، هوای تازه می‌خواهد.
این کارگردان پیشکسوت افزود: تمنا می‌کنم بدانید این چند روز گذراست، اگر می‌خواهید نامی و نه ننگی از شما به جا بماند این چند روز را مغتنم بشمارید و به این ملت نجیب و سرافراز اعتماد کنید و اجازه دهید استعدادهای جوانان رشد کنند.
جعفری‌جوزانی به ممنوع القلم کردن جبار آذین اشاره کرد و گفت: ممنوع القلم کردن اهل دل کار خوبی نیست، چرا نمی‌گذارید جبار آذین حرفش را بزند. جبار آذین که از اهالی دانشگاه و فرهیخته است و در جهت شما سخن می‌گوید اما متاسفانه وقتی می‌گوید شکاف طبقاتی وجود دارد ممنوع الکار می‌شود. او کار به جایی ندارد و دنبال زر و زور نیست و اصلا دستش به جایی نمی‌رسد. به امید آنکه کلمه کاری افتد و قبل از مرگ شاهد باشم که در وطنم سفره‌ای خالی نیست، هیچ کودکِ بیماری بدون تخت بیمارستان نیست، امکان مساوی رشد و بالندگی برای هر ایرانی موجود است.
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.
عالي