آزادی بیان و عقیده در اروپا – از کنار گذاشتن لارس فن تریر از یک جشنواره تا اخراج به خاطر کاریکاتور نتانیاهو

به گزارش سایت راه نوشت (بلاگ عماریار)، پس از انتشار مجدد کاریکاتورهای موهن درباره پیامبر اسلام (ص) در نشریه «شارلی ابدو» فرانسه، امانوئل مکرون نخست وزیر این کشور ، چاپ این مطالب را بخشی از حق آزادی بیان و عقائد دانست.

اما آیا این سخن نخست وزیر فرانسه که پیش از این نیز بارها از سوی مقامات غربی و به خصوص اروپایی تکرار شده، واقعیت دارد؟ به نظر شاید بیان چند مثال بتواند، چشم اندازی از آزادی بیان و عقاید در غرب و به خصوص اروپا در برابرمان باز کند که این #آزادی و #دمکراسی برای چه کسانی است.

اولین مثال از خود همین فرانسه که نخست وزیرش، خود را مدعی دفاع از آزادی بیان و به قول خودش «کفرگویی» دانسته:

در شماره ماه ژانویه 2016 مجله «یوپی» که برای کودکان 5 تا 10 سال در فرانسه منتشر می شود، نوشته شد که از نظر برخی دولت‌ها، اسرائیل یک کشور واقعی نیست.

این عبارت، واکنش فرانسیس کالیفا رئیس‌شورای نمایندگی نهادهای یهودی فرانسه، را برانگیخت. “آلیزا بن نون”، سفیر اسرائیل در فرانسه نیز مجله «یوپی» را به تدریس دروغ به کودکان متهم کرد.

به گفته وی عبارت منتشر شده در مجله یوپی تنها به ضدیت با صهیونیسم می‌انجامد. سفیر اسرائیل در فرانسه در ادامه تاکید کرد که ضدیت با صهیونیسم از یهودی ستیزی تفکیک پذیر نیست!

مطلب مجله «یوپی»دروغ نبود، بنا به نوشته وب سایت «یورو نیوز» که خبر فوق را بازتاب داد، موجودیت اسرائیل همچنان از سوی حدود ۲۰ کشور جهان که جمعیت اکثر آنها مسلمان هستند به رسمیت شناخته نشده است.

علیرغم عذر خواهی موسسه انتشاراتی «با یار» که این مجله را منتشر می‌کند اما در یک اقدام بی‌سابقه همه شماره‌های مجله یاد شده از تمامی دکه‌های مطبوعاتی فرانسه جمع‌آوری شد!

«فرانسیس کالیفا» همچنین خواستار انتشار مقاله‌ای در شماره آینده این مجله در مورد پیدایش اسرائیل و دلایل تشکیل این کشور شد!

دومین مثال بازهم از فرانسه است:

وقتی در 18 ماه مه سال 2011 لارس فن تریر، فیلمساز محبوب فرانسوی ها در کنفرانس خبری پس از نمایش فیلمش (ملانکولیا) در جشنواره فیلم کن، شوخی کوچکی با اسراییل کرد، مسئولان این جشنواره با صدور بیانیه ای اقدام به اخراج وی از جشنواره کن کرده و بدون آنکه به عذرخواهی وی توجه کنند، در بیانیه خود نوشتند:

هیات مدیره جشنواره عمیقا از اینکه لارس فون تریر از جلسه بحث و تبادل نظر برای بیان سخنانی غیرقابل‌قبول، تحمل‌ناپذیر و مغایر با ایده‌آل‌های جشنواره استفاده کرد، متاسف است”.

هیئت مدیره جشنواره کن در بیانیه خود ضمن محکوم کردن قاطعانه سخنان فن تریر، وی را “عنصر نامطلوب” (persona non grata) اعلام کرد! این در حالی بود که پیش از آن لارس فن تریر ، 14 بار نامزد دریافت جوایز مختلف این جشنواره شده و 6 جایزه از جمله نخل طلا (بالاترین جایزه جشنواره کن)، جایزه بزرگ و همچنین جایزه ویژه هیئت داوران را برای فیلم های “رقصنده در تاریکی”، “شکستن امواج” و “اروپا” طی سالهای مختلف دریافت کرده بود.

سومین مثال از آلمان:

«دیتر هانیتش»، کاریکاتوریست باسابقه روزنامه “زود دویچه زایتونگ” چاپ آلمان به دلیل ترسیم کاریکاتوری (که تصویر را در بالا می بینیم)  از نتانیاهو نخست وزیر اسراییل از این روزنامه اخراج شد!

هانیتش در این کاریکاتور که در صفحه “نظرات” روزنامه یاد شده در روز سه‌شنبه ۱۵ مه 2018 به چاپ رسیده بود، نتانیاهو را در لباس”نتا بارزیلای”،خواننده اسرائیلی نشان می‌داد که در مراسم”یورویژن” اول شد. در این کاریکاتور، نتانیاهو موشکی با ستاره داوود در دست داشت که در حال پرتاب آن بود.

او در دست دیگرش میکروفونی داشت که می‌گفت: “سال دیگر در اورشلیم”، جمله‌ای که در انتهای پیام تبریکش خطاب به بارزیلانی، خواننده برنده جایزه یوروویژن گفته بود و اشاره به برگزاری مراسم سال آینده یوروویژن دراسراییل و شهر بیت المقدس داشت.

همچنین در وسط کلمه “یوروویژن” که بالای کاریکاتور فوق به عنوان تایتل مراسم نوشته شده بود، به طرز هنرمندانه ای ستاره شش پر به نشانه صهیونیسم دیده می شد! مدیر مسئول روزنامه زود دویچه زایتونگ، پنج‌شنبه ۱۷ مه در باره اخراج کاریکاتوریست باسابقه خود گفت:

“علت این امر تفاوت دیدگاه عمیق میان آقای هانیتش و ما بر سر کلیشه‌های ضد یهودی در یک کاریکاتور است”

این در حالی بودکه کاریکاتور یاد شده نسبت به یهودیان هیچ توهینی در بر نداشت و تنها به انتقاد از عملکرد نتانیاهو پرداخته بود که از یک سوی به سرکوب وحشیانه فلسطینیان مشغول است (سرکوبی که نفرت جهانی را به همراه آورد) و از سوی دیگر آنچنان با خواننده اسراییلی برنده جایزه یوروویژن ابراز همراهی نمود و نسبت به آن احساسات به اصطلاح هنری نشان داد که حتی در جلوی دوربین تلویزیون حرکاتش را تقلید کرد و در دیدار خصوصی نیز همراه وی به انجام حرکات موزون پرداخت!

مسئولین روزنامه زود دویچه زایتونگ اظهار داشتند با مسئله ای که کاریکاتور دیتر هانیتش ایجاد کرد، این روزنامه قصد دارد روند انتشار کاریکاتورهای خود را مجددا مورد بررسی قرار دهد و در صورت لزوم تغییراتی در آن به وجود آورد!

مثال دیگر از آلمان:

در اوایل نوامبر 2017، “اورسولا هاوریک” مورخ 88 ساله آلمانی تنها به دلیل نقل قول از کتابی که اردوگاه‌های کار اجباری یهودیان در جنگ جهانی دوم را انکار کرده بود، به جرم «انکار هولوکاست»، در برلین محاکمه و به زندان محکوم شد! رادیو صدای آمریکا گزارش داد که این زن مسن، پیش از این نیز به اتهام سخنان مشابه به 10 ماه زندان محکوم شده بود!

قابل ذکر اینکه شخصیت‌های معروفی همچون جان ایروینگ، روژه گارودی، روبر فوریسون و یورگن گراف از جمله افرادی بوده‌اند که به خاطر اظهار نظر یا نگارش مطلبی در رد کشتار یهودیان در جنگ دوم جهانی محاکمه شده و به زندان و تبعید محکوم شدند.

گفتنی است به طور رسمی در 11 کشور اروپایی و در خود ایالات متحده آمریکا، اگر درباره بخشی از تاریخ (مربوط به یهودیان در جنگ جهانی دوم) سخن دیگری به جز آنچه مورد تایید صهیونیست‌هاست، گفته شود “انکار هولوکاست” به شمار آمده، جرم محسوب شده و گوینده یا نویسنده آن به زندان محکوم خواهد شد.

در نظر این مدعیان دمکراسی، اهانت و توهین به یک پیامبر الهی ، آن هم پیامبری که بیش از یک و نیم میلیارد پیرو دارد و در میان پنج و نیم میلیارد دیگر ساکنان کره خاکی نیز مورد احترام و اقتدای بسیاری است، از تبعات دمکراسی محسوب شده و باید آن را تحمل کرد ولی حتی تحقیق درباره واقعه ای تحت عنوان کشتار یهودیان درجنگ دوم جهانی، با ادعای جریحه دار کردن احساسات نهایتا چند میلیون یهودی (که بسیاری از آنها اساسا موضعی دربرابر واقعه فوق ندارند) جرم محسوب شده و اگر کسی بگوید مثلا به جای 6 میلیون یهودی ، 5/5 میلیون در آن جنگ کشته شدند، بایستی محاکمه شده و به زندان محکوم شود!

با این وصف که در اینجا هیچ توهینی حتی به آنها که واقعه هلوکاست را صحیح می دانند، نشده بلکه فقط باب بحث و تحقیق درباره یک واقعه تاریخی باز شده است. این درحالی است که در دین اسلام نه تنها کوچکترین اسائه ادب به ساحت هیچیک از پیامبران الهی جایز نیست، بلکه گناهی بزرگ برشمرده می شود و احترام و تکریم همه پیغمبران خدا براساس نص صریح قرآن کریم، واجب به شمار می آید.

یعنی در روش آزادیخواهی مورد ادعای آقایان، جریحه دار کردن قلب یک و نیم میلیارد مسلمان و صدها میلیون موحد و آزادیخواه دنیا، عین دمکراسی است ولی سوال کردن درباره یک واقعه تاریخی که مورد نظر چند میلیون یهودی است، جرم بوده و حکم زندان دارد!

 جالب اینکه دیوید ایروینگ، مورخ سرشناس بریتانیایی که در سال 2006 به جرم “انکار اتاق های گاز در آشویتس” طی سخنرانی 17 سال قبلش (در سال 1989) در حالی در انگلیس محکوم به 3 سال زندان شد که ابراز داشت در سال 1991 حرفش را پس گرفته و دیگر به آنچه درباره هلوکاست گفته، معتقد نیست!!(به یاد انگیزاسیون قرون وسطی نمی افتید؟)

 پس از نمایش فیلم توهین آمیز “فتنه” از خیرت ویلدرس، نماینده صهیونیست پارلمان هلند، بهنام تائبی، نمایند‌ه‌ی سابق شورای شهر دلفت هلند، یازدهم فروردین ماه 1387 در گفت و گویی با رادیو زمانه گزارشی ارائه کرد که نمایی دیگر از شاکله آزادی بیان و عقیده در اروپا و اینجا در هلند بود. او گفت:

“…در هفته‌ی گذشته روز شنبه 3 فروردین در شهر آمستردام تظاهراتی بود علیه راسیسم در هلند و یکی از چهره‌های مشخص که در این زمینه نقش ایفا می‌کردند یا می‌کنند، آقای ویلدرس هستند. بنابراین این تظاهرات به نوعی هم به ایشان ارتباط داشت، علیه صحبت‌های ایشان (علیه پیامبر اسلام) بود.

در این تظاهرات یکی از تظاهرکنندگان صحبت آقای ویلدرس را، کاملاً همان صحبت‌ها را، کپی کرده بود روی پلاکارد چسبانده بودند. هرجا که ایشان گفته بودند “اسلام”، “یهودیت” را گذاشته بودند. هرجا که ایشان گفته بودند “مسلمان”، “یهودی” گذاشته بودند. این شخص بلافاصله دستگیر شد در تظاهرات. چرا؟ چون پلیس معتقد بود صحبت‌های ایشان اهانت به یک مذهب و اهانت به یک ملت هست…”!ملاحظه می فرمایید که همان توهین ها و به کارگیری عبارات و تصاویر موهن نسبت به دین یهود در آن جامعه به اصطلاح آزاد هلند چه عواقبی درپی دارد”!

شما مخاطبان گرامی می توانید و علاقه مند به موضوع نسخه های غربی ها برای آزادی بیان به دیگر کشور ها مستند «به نام آزادی» را در سایت عماریار نظاره گر باشید.