به گزارش راه‌نوشت، قبلا مستند «تجارت غذا» ساخته رابرت کنر (Robert Kenner) را دیده بودم؛ مستندی در مورد حقایق غذایی جامعه آمریکا و مافیای صنایع غذایی که چگونه غول های جذاب و خوشمزه همچون مک دونالد این میراث جهانی زندگی صنعتی، چرخه مواد غذایی را در آمریکا به دست گرفتند. با دیدن این مستند سوالی ذهنم را به خودش مشغول ساخته بود: آیا چنین افتضاح غذایی در کشور ما نیز اتفاق می افتد؟؟
شاید کمیل سوهانی، کارگردان مستند هم سوالی نزدیک به سوال من در ذهنش بوده! و سعی کرده پاسخ آن را پیدا کند.
آنچه مسلم است آداب غذایی ایرانیها نسبت به فرهنگ هر شهر و منطقه جغرافیایی و حتی باورهای دینی تعریف و طبخ می شود. غذاهایی که در وهله اول حلال بودن آنها مهم است.
سوهانی از آغاز فیلم و عنوان‌بندی آن، به لزوم ورود غذاهای آماده به زندگی انسانها و به تبع آن ایرانیها می پردازد اما از چرایی و نتایج آن عبور می‌کند. او از صحنه های جنگ می گوید و میدان جنگ غذایی در دنیای امروز و در بطن این گفتگو یک طرح مسئله شکل می‌گیرد: غذا و تاثیر آن بر رفتارهای فردی و فرهنگ جامعه!! در داستان ضحاک. اما سوهانی از این مسئله مهم نیز به سادگی رد می شود و سراغ قصه سیب زمینی و گفتگو با کارشناسان امر می رود.
به نظر، کارگردان تلاش داشته با گفتگوهای فعالان فلسفی و غذایی خارج از کشور یک گفتمان فراملی برای مستند خود رقم بزند، اما یقینا آنچه این مستند را می توانست متمایزتر از همنوعان خود کند طرح مسئله ارتباط فرهنگ و غذا ایرانیان بود ! بیننده در هیچ کجای مستند نمی تواند اطلاعی از وضعیت دامداری‌ها و مرغداری های وطنی کسب کند ! ابعاد پنهان و نتایج خطرناک اجتماعی یکسان سازی ذائقه ها برایش پنهان می‌ماند.
در بخش پایانی فیلم نیز روایتی ساده از رخنه فرهنگ فست فودها در رژیم غذایی ایرانی ها شکل گرفته و عواقب چنین تغییر رفتاری برایمان ناگفته باقی می ماند.
اما با تمام این اوصاف مستند «انسان گرسنه» حکایتی است از انسانها و تور مافیای غذاها که همچون یک کشتی صیادی انسانها را آرام آرام از فرهنگ خود بیرون می کشد در حالی که تنها اندکی از آنان تقلا می‌کنند خود را از این تور نجات دهند.
آداب غذایی ایرانی ها نسبت به فرهنگ هر شهر و منطقه جغرافیایی و حتی باورهای دینی تعریف و طبخ می شود. غذاهایی که در مرحله نخست حلال بودن آنها مهم است. مستند «انسان گرسنه» حکایتی است از انسانها و تور مافیای غذاها که همچون یک کشتی صیادی انسانها را آرام آرام از فرهنگ خود بیرون می کشد در حالی که تنها اندکی از آنان تقلا می‌کنند خود را از این تور نجات دهند.
نویسنده: اعظم وایانی
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.