به گزارش راه‌نوشت، کلمات هر کدام جهانی برای متصور شدن به همراه دارند، همین جهانِ تصوری هست که به کلمات معنا می دهند.
نیروی انتظامی جهان اش عمدتا حاوی گلوله و جدل با خلافکاران است و به طور کلی یک جهان پرتنش به دنبال خود دارد. اما در مستند «کلانتر» وارد بخش معمولا پنهان زندگی مأموران نیروی انتظامی می شویم.
«کلانتر» عنوان مستندی درباره نیروی انتظامی است و در آن ما با یکی از افسران کلانتری همراه می شویم تا قابی از زندگی خود را برای مخاطب به تصویر بکشد.
هنگامی که در بی‌سیم او کد سرقت را اعلام می کنند، ما نیز همراه او نشسته بر تَرک موتور سیکلتش به سمت موقعیت حرکت می کنیم و از چم و خم مواجه شدن با یک سرقت آگاه می شویم.
مستند صرفاً حاوی کشمکش های افسر و ماجراهای پلیسی نیست و کارگردان مخاطب را به زندگی شخصی او هم وارد می کند.
می‌شنویم و می‌بینیم خاطره‌گویی‌های همسر این افسر پلیس را که از سختی‌های رفتن به مهمانی و یا مهمانی برگزار کردن می‌گوید، وقتی که شیفت‌های همسرش طولانی و پرفشار است.
روایتگری مستند شیوه جدیدی است که خود یک بُعد جذاب این اثر است. شیوه ای که گویا سوژه مستقیم و چشم در چشم مخاطب نشسته و در حال تعریف کردن از سختی های شغل خود می باشد. حتی نوع قاب بندی های دوربین نیز به گونه ایست که مخاطب همراه افسر در مسیر رفتن به یک موقعیت اعلام شده است و آن بالا و پایین هایش را حس می کند.
متناسب با کوتاه بودن زمان مستند و همچنین زاویه نگاه متفاوت به نیروی انتظامی، دیدن این مستند تجربه خوبی برای مخاطب خواهد بود تا از زاویه ای متفاوت زندگی یک مأمور نیروی انتظامی را ببیند.
نویسنده:رامین ابوئی
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.