به گزارش راه نوشت، این روزها یک قهرمان واقعی روی پرده نقرهای آمده؛ قهرمانی که با خودش طراوت خاصی را به سینماها آورده است. در روزهایی که بیشتر تاریکی و ناامیدی میبینیم و شاهد لَختی در ضرباهنگ فیلمها هستیم، علی غفاری و کامبیز دیرباز، «تکتیرانداز» را در معرضِ نگاه مخاطب قرار دادهاند.
سینمایی که انتظار میرود در ادامه راه، مقداری به سمت امیدوار کردن و نشاط و شادابی و امید، قدم بردارد. مسئولانش از فیلم سالم و قهرمانساز و فرهنگساز حمایت کنند که این نسل، بسیار به قهرمان و اسطوره نیازمندند.
سینما باید در دل تاریکی، چراغ روشن کند. یعنی اگر فضا ناامیدکننده است و اگر حالمان خوب نیست، سینما میتواند در این ماجرا مؤثر باشد و امید را برگرداند. به تعبیرِ علی غفاری کارگردان “تکتیرانداز“ که به نکته درستی اشاره کرد «مخاطب باید شخصیت مورد علاقهاش را روی پرده سینما بببیند نه اینکه روی پرده سینما فیلمهایی را ببیند که از این هم ناامیدتر شود.»
تعصب به شهدا
کامبیز دیرباز، بارها خدا را شکر کرد که چنین نقشی به او سپرده شد. وی میگفت: «قدرِ این نقش را میدانم؛ در بین نقشهایی که در این 20سال بازی کردهام این دومین کاراکتری بود که ما به ازای بیرونی داشت. من بارها گفتهام و باز هم میگویم به شهدا تعصب دارم و افتخار میکنم نقش یک قهرمان واقعی را بازی کردم.»
دغدغهای که او همیشه برای سینما و تلویزیون داشته و از فقدان قهرمان در آثار نمایشی رنج میبرد. او در جریان گپ و گفت به این نکته اشاره کرد که “سینمای ما به این سمت رفته که قهرمانمحوری را فراموشکرده است؛ فیلمهایمان در این چهار- پنج سال گذشته که به سینما نگاه کنید، چهار- پنج شخصیت اصلی دارند و قصه را میتوان حدس زد.
یکی از علتهایی که در این چهار سال اخیر، در کارهای سعید نعمتالله بازی کردم، به خاطر این بود که “میکائیل”، “پشت بام تهران”- غیاث و “زیر پای مادر”- خلیل کبابی سلیقهام بودند. سلیقه من قهرمانمحوری در سینما و تلویزیون است که خیلی کم شده.
جا انداختن بعضی مفاهیم ارزشمند
بازیگر نقش تکتیرانداز ایرانی (شهید عبدالرسول زرین) تأکید کرد: من میدانم جنگ چیست اما با نسلی روبروییم که شناختی از جنگ ندارد؟ به هر حال ممکن است این احترام آرامآرام فراموش شود. از این دردناکتر، هنوز کسانی زندهاند که جنگ رفتهاند و ایثارگریها و بزرگمردیهایی کردهاند. یا دست ندارند و یا پا ندارند و امروز در آسایشگاههای روانی بستریاند. دارو ندارند و آنقدر درگیر مشکلات اقتصادیاند که پول ندارند داروی مُسکن بخرند.
وی خاطرنشان کرد: خیلی ناجوانمردانه است کسی که رفته سلامتی خودش را درخطر انداخته و بخشی از وجودش را در طبق اخلاص گذاشته تا وجبی از خاک این مرز و بوم کم نشود را به امان خدا رها کنیم. رزمندهای که شهید شده جایش خوب است؛ این مسائل دغدغههای من است؛ به عنوان نسلی که دهه پنجاهیام و در جنگ تنها 7، 8 سال داشتم و اینها را درک کردهام و نیاز داریم با این آثار نمایشی،این مفاهیم ارزشمند را برای مخاطبمان جا بیندازیم.
قهرمان سازی دیرباز
دیرباز در پاسخ به این سؤال که شهید عبدالرسول زرین به عنوان تک تیرانداز ایرانی با این فیلم سینمایی معرفی شد، قهرمانی که دغدغهاش در سینمای ایران احساس میشود و کودک و نوجوان ما به این مفاهیم نیاز دارند، افزود: ما هم دقیقاً تمام سعیمان را کردیم یک قهرمان در کنار قهرمانان دیگر که در سینمای ایران بودهاند، ثبت کنیم؛ تمام تلاشمان را به کار بستیم تا این قهرمان هم به ویترین ملی سینمای ایران اضافه شود.
منبع:خبرگزاری تسنیم