به گزارش سایت راه نوشت، هادی اینانلو شاهوردی، فیلم‌ساز 28 ساله تهرانی است که حرفۀ مستندسازی را از برنامۀ ثریا آغاز کرده. او در برنامۀ ثریا به‌عنوان پژوهشگر مشغول فعالیت بوده و در کار خود تحقیقات زیادی دربارۀ مسائل مختلفی انجام داده است. اینانلو در قسمتی از برنامۀ ثریا به توافق اقلیمی پاریس، و جوانب عضویت ایران در آن می‌پردازد و آن را از لحاظ علمی نقد می‌کند و حال به سراغ ساخت مستندی با عنوان «نردبان فریب» رفته است.
به همین بهانه با او به گفت و گو نشسته ایم که در ادامه می خوانید:
واژۀ «نردبان فریب» به چه چیزی اشاره دارد؟
«نردبان فریب» برگرفته از آن است که کشورهای غربی تلاش می‌کنند با نردبان‌هایی خود را بالاتر از کشورها ببرند و پس‌ازاینکه بالا رفتند، آن‌ها را خراب می‌کنند تا کشورهای دیگر به فناوری، اقتصاد، سیاست یا هر چیز دیگر آن‌ها دست نیابند.
البته برای این کار سیاست‌های جالبی را هم در پیش می‌گیرند؛ مثلاً می‌گویند فناوری هسته‌ای یا منابع سوخت فسیلی برای کرۀ زمین ضرر دارد و برای بقای زمین، هیچ کشوری نباید از آن استفاده کند. در ادامه هم رقابتی بین کشورها به وجود می‌آورند و آن‌ها را برای استفاده نکردن از فناوری ترغیب می‌کنند.
همه این رخدادها به‌سرعت اتفاق می‌افتد و کسی هم دربارۀ صحت یا اشتباه بودن آن‌ها تحقیقی نمی‌کند. ما در دوره‌های مختلف به توافقات مختلفی پیوستیم؛ اما با گذر زمان متوجه شدیم که این توافقات فقط به ضرر ما و به نفع کشورهای استکبار بوده؛
به‌عنوان‌مثال، در مورد مسائل هسته‌ای، به ما وعدۀ شیرین فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای را دادند، اما حاصل این توافقات دسترسی کشورهای خارجی به اطلاعات مراکز هسته‌ای و ترور دانشمندان ما شد.
ضرب‌المثلی هست که می‌گوید «جلوی ضرر را از هر جا بگیرید منعت است». ما باید جلوی این توافق‌های ناعادلانه و هزینه زا را بگیریم. ما در مستند «نردبان فریب» به‌نقد و بررسی توافقنامه اقلیمی پاریس و حواشی پیوستن ایران به این توافقنامه می‌پردازیم.
وضعیت کنونی ایران در این توافق چگونه است؟
بعد از آگاه شدن مردم و مسئولین از مضرات پیوستن ایران به این توافق، جلوی تصویب آن در مجلس گرفته شد. اما این اولین و آخرین توافقی نیست که قصد تحمیل به ما رادارند؛ مسئولین ما باید به این باور برسند که کشورهای استکباری هیچ‌وقت خیر ما را نخواسته‌اند و نمی‌خواهند.
تمام کشورها، زمانی که در حال پیشرفت بوده‌اند، استفاده چند برابری از سوخت‌های فسیلی و تولید چند برابری گازهای گلخانه‌ای را داشته‌اند، چون توسعه و تولید بدون مصرف انرژی اتفاق نمی‌افتد.
در این چندسالۀ اخیر به دلیل محدودیت‌های ایجادشده در برجام، برای استفاده از انرژی هسته‌ای به‌عنوان یکی از منابع سوخت پاک و بدون گاز آلاینده، چاره‌ای جز استفاده از سوخت‌های فسیلی نداریم. مصرف نکردن سوخت‌های فسیلی به معنای وابستگی به کشورهای غربی برای تأمین منابع انرژی غیر از سوخت‌های فسیلی است، که عقب‌افتادگی علمی را در پی دارد.
چرا پخش این مستند چندین بار متوقف شد؟
سازمان محیط‌زیست برای عضویت ایران در این توافق هزینه‌های بسیاری کرده بود و حتی خانم ابتکار (رئیس سازمان محیط‌زیست) با رئیس‌جمهور فرانسه دیدار و گفت‌وگو کرده بود، و این توافق را دستاوردی برای دولت مطرح می‌کردند. حالا یک نفر آمده و این توافق و نقش انسان را در گرمایش زمین به‌صورت علمی رد می‌کند. این موضوع برای دوستان خیلی گران تمام می‌شد. فشار روی صداوسیما بالا گرفت و گفتند قبل از پخش باید توسط ما نقد شود [که حرف خیلی مضحکی بود] اما بالاخره علی‌رغم تماس سختی‌ها این مستند پخش شد.
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.