به گزارش سایت راه نوشت انیمیشن بلند سینمایی «بازمانده» به کارگردانی احسان طاهری ، به نوعی یک اقتباس تصویری از فیلمی با همین نام ساخته مرحوم سیف الله داد است. فیلمی که سالها پیش با حضور بازیگران عرب زبان ساخته شد و یکی از معدود آثار خوش ساخت و جذاب در موضوع فلسطین اشغالی به شمار می رود.
داستان کودکی به نام فرهان که پدر و مادرش در جریان خروج نیروهای انگلیسی از فلسطین و تحویل آن به رژیم صهیونیستی، به شهادت می رسند و این کودک به خانواده ای یهودی سپرده می شود.
انیمیشن «بازمانده» که با گرافیک سه بعدی رایانه ای ساخته شده، نسبت به نسخه سینمایی پیشین خود 30 درصد داستان افزوده است که مجموعاً به قلم سید مهدی ابوهاشم به نگارش در آمده و مرکز پویانمایی صبا آن را در 90 دقیقه تولید کرده است و قرار است پس از جشنواره عمار در جشنواره فیلم فجر نیز به رقابت بپردازد.
گفته شده علاوه بر این نسخه سینمایی، با ادامه پیدا کردن داستان زندگی فرهان در قالب یک سریال تلویزیونی، شاهد رشد و پرورش یافتن او در گروه های مقاومت خواهیم بود.
طراحی های جذاب و بروز شخصیت های انیمیشن، رنگ و لعاب زیبای اثر همراه با نورپردازی های چشم نواز، و استفاده از عناصر خیالپردازی در روایت باعث میشود تا حتی برای آنانی که نسخه اصلی فیلم را دیده اند هم تجربه ای لذت بخش و متفاوت از تماشای آن داستان تکراری رقم بخورد.
در پاره از اوقات همچون تاکید فیلمنامه بر یک شخصیت منفی باعث پیش بردن بهتر آن نسبت به نسخه اصلی شود. به عنوان مثال سکانس های خواب مادربزرگ فرهان و مکاشفه های شمعون صهیونیست، هم بیننده را با نوع تفکر و عقاید دو گروه از شخصیت ها بهتر آشنا میکند و هم شخصیت کودک فیلم را به عنوان قهرمانی مطرح می کند که روزی در آینده به جنگجویی بزرگ تبدیل خواهد شد و همین انگیزه ای میشود تا شخصیت منفی داستان به فکر تصاحب کودک و تبدیل کردنش به یک جنگجوی اسرائیلی بیافتد.
از دیگر نکات فنی قابل توجه اثر میتوان به استفاده از بازیگران تئاتر برای ایفای نقش شخصیت ها اشاره کرد. بازی های کاملا متناسبی که توسط فناوری موشن کپچر از بدن بازیگران واقعی، به بدن کاراکترهای سه بعدی منتقل میشود. و بر خلاف دیگر آثار مشابهی که از این فناوری بهره گرفته اند، شاهد حرکاتی مصنوعی و بی احساس نیستیم.
هرچند که همچنان این راه میانبُر در پروسه تولید با نواقصی روبرو است؛ مثلا در صحنه ورود مادربزرگ به بندر حیفا، نه خبری از شلوغی یک بندر در کوران خروج عده ای از اشغالگران و ورود دیگر اشغالگران هستیم و نه خود شخصیت با آن دست هایی که با فاصله از بدنش قرار دارند، دارای اناتومی یک پیرزن چمدان به دست به تصویر کشیده شده.
شاید اگر در هنگام بازی به وزن آن چمدان توجه می شد و دو دستی گرفته می شد، یا چمدان سبک می بود ولی یک کیف دیگر به شانه دیگر مادربزرگ آویزان می بود، این لحظه این چنین ناهنجار و متفاوت از بقیه بخش ها به نظر نمی رسید؛ و یا عدم توانایی استفاده از موشن کپچر برای متحرکسازی کودک که به نظر می رسد گاهی جذابیت های دیگر کار را تحت شعاع قرار می دهد.
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.