به گزارش راه‌نوشت، سرزمین تکه‌ای از وجود است؛ چیزی که هیچ‌وقت جدا نمی‌شود و تا آخر عمر کنار همه‌ی داشته‌ها احساسش می‌کنی و برای حفظ و قدرتش می‌جنگی.
روایت از باتک شروع می‌شود، یک جای دور در منطقه شریف سیستان و بلوچستان، با صدای یک کودک که انگار حرف‌های زیادی برای ما دارد و از خودش و کشاورز نشدنش می‌رسد به گروه های درمانی سیار، که هر چند وقت یکبار برای درمان و شناسایی بیماری اهالی به باتک می‌آیند. چشم، معده، کلیه، دندان و … ، بچه‌ها هر کدام برای چیزی آمده‌اند، زن‌ها و مردها توی صف منتظر ایستاده‌اند تا نوبت‌شان شود، اینجا به جز ماشین‌های سیار درمانی مرکز بهداشت درمانگاه دیگری نیست و تا شهر هم فاصله است.
پزشک‌ها از متقاضی‌های زیاد می‌گویند و یک لبخند ظریف گوشه لبتان می‌گذراند، وقتی شما هم درگیر حس شیرین کمک دادن می‌شوید به هم‌وطنتان، به تکه‌ای از وجودتان!
باتک مستندی است با روایت غالب بچه‌ها، آرزوها و افکارشان و شوقی که موقع دویدن دنبال توپ یا غلت خوردن روی تپه خاکی از چشمانشان می‌بارد.
محرومیت نتوانسته است زندگی را از باتک بگیرد؛ هرچند درد بزرگی برای ما است وقتی می‌بینیم تکه‌ای از وجودمان درگیر رنج و نداشتن ناشی از کم‌کاری است و ما هیچ کاری نکرده‌ایم تا نگاه پاک دختران و پسران شهرهای محروم دیگر از ضعف تار نبیند و از درد بسته نشود.
وقتی پسرک از خواهرش می‌گوید، از خودش و رویایی که دارد مستند ما را به نقطه‌ای از اعماق عمیق او می‌رساند و چهره‌ای دیگر از کودکان محروم‌ترین نقاط ایران نشان‌مان می‌دهد.
تناسب و ریتم موسیقی، روایت، پردازش حسی، طبیعی بودن و موضوع کمتر پرداخته شده غنی مستند باتک را به یک دیدنی امیدوار کننده تبدیل می‌کند،
برای ساختن آینده ایران قوی.
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.