به گزارش راهنوشت، مستند «چهل و سه روز» با طرح یک ابهام شروع میشود، تلفیقی از صحنههای آشوب تجزیهطلبان در روزهای ابتدایی انقلاب و مراسم تشییع نظامی فردی که ترور شده، کسی که سرانجام این آشوبها را پیشبینی کرده و حالا روز تشییع و وقوع پیشبینیاش همزمان شدهاند.
روزهای پرالتهاب آغازین انقلاب، بستر مستند «چهل و سه روز» هستند. روزهایی که انقلاب خیلی نوپاست و مخالفان داخلی و خارجی آن تمام تلاش خود را به کار گرفتهاند تا نتیجه بازی را در دقایق اضافه به نفع خود عوض کنند. مستند به خوبی استدلال میکند که هر حرکت اشتباهی چگونه ممکن بود انقلاب را زمین بزند و مسیر تاریخ را به کلی عوض کند.
داوود مرادیان، نویسنده و کارگردان مستند سعی کرده با پژوهشی نسبتا قوی، اندیشه و عملکرد اولین مسئول بلندپایه ترور شده انقلاب را به تصویر بکشد؛ کسی که در خشت خام چیزهایی میدید که دیگران در آینه نمیدیدند یا اینکه به نفعشان بود چیز دیگری ببینند.
مستند «چهل و سه روز» در شناساندن قهرمان و ضد قهرمان قصه به اندازه عمل میکند و خط داستانی را طوری میچیند تا مخاطب گام به گام با روایتش همراه شود.
مرادیان با تلفیق تصاویر آرشیوی و مصاحبه با افراد تاثیرگذار آن صحنهها، تلاش دارد روایتی نزدیک به واقع ارائه کند. البته که برای تکمیل پازل روایتش بهتر بود با یکی از شخصیتهای رده بالای نظام که در میدان تصمیمات کلان آن بازه زمانی حضور داشته نیز مصاحبه میشد تا شمایی کلی و هوایی از ماجرا نیز به دست آید.
مستند در مدت زمان محدودی که دارد اطلاعات پیرامونی مخاطبش حول سوژه را نیز افزایش میدهد و این کار را بدون اینکه از مستند بیرون بزند به ثمر میرساند. از این رو مستند «چهل و سه روز» فرصت خوبی برای اطلاع یافتن از اهمیت وجودی ارتش و همچنین آشنایی با طیفی از گروهکهایی است که مانند مین سر راه انقلاب سبز شده بودند.
گفتن بی مهابا از اشتباه آیتالله طالقانی در دامن زدن به واقعه نیز سکانس درخشانی است که بر ارزش مستند میافزاید.
شخصیت و پیشینه شهید قرنی از جمله موضوعاتی است که نیاز بود مستند کمی بیش از دو سه جمله به آن بپردازد تا رسالت خود را در شناساندن این سپهبد شهید ناشناخته که حالا سه ماه پرثمر پایانی زندگیاش بر مخاطب آشکار شده به کمال برساند.
سکانس افتتاحیه نیز گرچه از لحاظ محتوایی و طرح سوال خیلی خوب عمل کرده اما تصاویر کمرمق آن ممکن است مخاطب را پس بزند. روزهای ابتدایی انقلاب و افراد و جریاناتی که در آن برهه حساس تلاش کردند درخت انقلاب را از سرنگونی حاصل از طوفانهای سهمگین نجات بدهند بخش مغفول ماندهای از تاریخ ایران هستند که مستند «چهل و سه روز» سعی بر روایت قسمتی از آن دارد و همین انتخاب آن را به مستندی دست اول و دیدنی تبدیل میکند.