در دره پر از آلودگی سینمای ایران، گاهی وزش نسیمی پاک عجیب می‌چسبد. نسیمی که درمان نیست؛ اما آمده است تا حتی برای لحظه‌ای هم که شده تنگی نفس‌هایمان را فراری دهد. در بین خوراک‌های منقضی و فاسد شده‌ای که تحت عنوان سینمای اجتماعی و با بهانه‌ای به نام آسیب‌شناسی به کام مخاطبان می‌ریزند، گاهی تماشای یک فیلم هرچند کوتاه می‌تواند یادآور آن باشد که از سینما چه می‌خواهیم.
سینمای فیلم کوتاه یکی از مؤثر و جهان‌شمول‌ترین ابزارهای رسانه‌ای در جهان است تا آنجا که گاهی از غیرعلاقمندان به این حوزه را نیز به تماشا میهمان می‌کند.
فیلم کوتاه در ایران از اوایل دهه نود بر خط صعودی رشد خود سوار شد تا به الآن که این سینما در جهان نیز حرفی برای گفتن دارد. غالب آثار کوتاه دارای موضوعی انسانی و پیامی اخلاقی هشتند که قرار است فضیلتی را با ادبیات هنر بازگو کنند.
شروع سِیر این طیف از فیلم‌ها ریشه در فراخوان‌های موضوعی برخی از جشنواره‌های فیلم کوتاه داشته است. از جشنواره فیلم‌های صدثانیه‌ای که با شعار سینمای اخلاق به میدان آمد، گرفته تا جشنواره‌هایی چون رویش، حسنات و عمار. هدف این جشنواره‌ها تولید آثار آموزنده برای اقشار گوناگون جامعه بوده تا علاوه بر ایجاد تریبونی برای آن‌ها، امکان حمایت از هنرمندان خوش آتیه را نیز فراهم کند.
یکی از آثار کوتاه تولید شده در این سال ها «برادر» ساخته گروه هنری کات بوده که به روایتی از ایثار و بخشندگی می‌پردازد. فیلم در حال و هوای اواخر دوران پهلوی به سر می‌برد و به خشونت نظامیان به‌تبع از حکومت اشاره می‌کند.
برادر شروع ثانیه‌شماری را تا بحران دارد و این یعنی نویسنده شروع سینمایی را درک کرده اما در یک‌سوم نهایی اثر، داستان چند پله پایین‌تر از ابتدا و میانه فیلم قرار می‌گیرد. فیلم از حیث روایت مخاطب را تا پایان با خود همراه می‌دارد و این ازجمله به دلیل داشتن زمان تاریخی است.
زمانی که برای بسیاری از مخاطبان جوان ناشناخته بوده و عناصر تصویری در این فیلم به‌صورت طبیعی برای این طیف جذاب‌تر می‌شوند. نقطه اوج فیلم دارای قاب‌بندی خوبی بوده و از یک ضد نور متناسب برخوردار است.
این ضد نور و تاریک شدن چهره بازیگران، باعث شده تا سردی چهره آن‌ها کمتر به چشم بیاید و موسیقی‌ای که در این چند پلان بر روی تصویر قرار می‌گیرد، باعث تیک آف خوبی برای فیلم شده است.
فیلم کوتاه برادر و هم‌قطارانش با توجه به موضوعات انسانی‌شان به‌مانند قندی برای چای تلخ و گَس شده‌ی بسیاری از آثار سینمایی است.
فیلم‌هایی که حمایت می‌شوند تا حال مردم را خوب کنند. گروه هنری کات وابسته به باشگاه فیلم سوره امروزه یکی از حامیان خوش‌فکر طیفی از فیلم‌های کوتاه است. مجموعه‌ای که روند تولیدات کوتاه باشگاه سوره را درون‌سپاری کرد و آرام حرکت خود را آغاز نمود و اینک با سرعت و کیفیت قابل قبولی در حال تولید محصولات کوتاه است.
امید است روزی شاهد تولیدات روزافزون دیگر مجموعه‌های انقلابی باشیم که نه‌تنها به محتوا و پیام فیلم بلکه به زبان آثارشان که همان پرداخت فنی و هنری آن بوده نیز توجه کافی داشته و حق مطلب را به‌خوبی ادا کنند.
سید سلمان بخشنده
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.
کجا میشه دید این فیلم رو تو سایتتون نبود