به گزارش راه‌نوشت، پیش از این که بخواهم درباره درب چیزی بگویم باید به هیئت انتخاب خدا قوت گفت به خاطر انتخاب چنین فیلمِ ضد قصه‌ای که بیشتر یک کار مستند ضعیف بود تا یک کار سینمایی.
انتخاب چنین فیلمی در سینمایی که ضعف عمده‌اش فیلمنامه‌های بدون قصه است مرحبا دارد گویی اصلا قصه در سینمای ایران فرع است.
قصه درب را نمی توان تعریف کرد چون به معنای واقعی کلمه فیلم قصه ندارد، اما خلاصه اش عبارت است از ده دقیقه تلاش یک ماشین برای بیرون آمدن از رودخانه، چند دقیقه تیشه زدن در کوه و ساعت ها راه رفتن در کوه، دشت و رودخانه برای نصب یک ترانس برق.
واقعا همین بود.
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.
ممنون. از نقدهای خوبتان در طول جشنواره استفاده بردیم جناب