به گزارش سایت راه نوشت، مستند «دیوانگی» روایتی با محوریت سید محمدصادق کشاورزی، رتبه ۲ کنکور سراسری سال ۱۳۹۷ است که پس از عبور از سد کنکور، با پیش‌فرض‌های ذهنی‌اش درباره دانشگاه و مسیر آینده زندگی مواجه می‌شود.
کارگردان این اثر در مدت‌زمان ۷۶ دقیقه، با سید محمدصادق که حالا دانشجوی مهندسی کامپیوتر بهترین دانشگاه کشور است، همراه شده و روایتی جذاب از مواجهه وی با دانشگاه را ارائه می‌کند؛ جایی که یک دانشجو باگذشت یک‌ترم، تصوراتش نسبت به دانشگاه به‌مرور تغییر کرده و با تصویری جدید از دانشگاه روبه‌رو می‌شود و سؤالاتی برایش به وجود می‌آید، سؤالاتی از جنس من چه‌کار باید بکنم؟ چه مسیری را باید طی کنم؟ و این شروع دیوانگی اوست .
مستند بلند «دیوانگی»، به کارگردانی صدرا علی‌بک، تهیه‌کنندگی محمدصادق باطنی و نویسندگی سیدآرمین حقیقت که همگی از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاه شریف هستند، در مرکز نوآوری رسانا تولیدشده است.
زندگی بدون مسئله اما پر از مشغله
محمدصادق به‌عنوان سائلی که به دنبال مأمن گاهی برای آرمیدن می‌گردد به‌مثابه فردی که در جستجوی حقیقت است، ابراهیم وار مسیر را شروع به طی کردن می‌کند، سر راه به آکادمی سین‌هایی برمی‌خورد که روزی همچون او رتبه ها را درنوردیدند و به جایگاهی رسیدند که او قرار است، مثل هزاران نفر که چنین پارادایم و الگویی داشتند برسد، اما قلندرانی هم هستند که همچون مرشد راه نکات دیگری که را برای او بازگو می‌کنند تا همچون «جاناتان مرغ دریایی» تغییر را دستمایه‌ای برای سعادتمندی خود بداند اما نویسنده این اثر حتی فراتر نگاه می‌کند چراکه اعتلا و سازندگی را برای جامعه مطالبه می‌کند.
فیلم را باید به سه قسمت تقسیم کنیم ابتدا شک کردن به مسیر و تغییر کردن و برخلاف همگان حرکت کردند، دوم، تابوشکنی و مقابله با عرف‌های جامعه و سوم هم رسیدن به موفقیتی که هم از درون و هم از بیرون حس رضایتمندی را به همراه داشته باشد.
در اولین گام محمدصادق با روبرویی با «دکتر علی‌اصغر شریفی» قرار می‌گیرد که روزگاری از تک‌رقمی‌های کنکور به شمار می‌رفته و امروز به‌عنوان مدرس نکاتی را به او می‌گوید که تعجب او را برمی‌انگیزاند، گل‌واژه استاد چنین است: «یادگرفتن فن و دنبال تئوری نبودن» او تحصیلات عالیه خود را به چالش می‌کشاند و به‌عنوان فردی که تا مرحله دکترا در رشته برق از دانشگاه صنعتی شریف تحصیل نموده است را محکوم می‌کند به اینکه نمی‌تواند یک لحیم‌کاری ساده را انجام دهد، البته این شکسته‌نفسی استاد به ضعف او برنمی‌گردد بلکه درون‌مایه کلام وی هدفمند بودن دانشجویان با توجه به علاقه‌مندی‌هایشان است.
در ادامه با توجه به چنین پیش‌آگهی کنکور به چالش کشیده می‌شود و آینده موهوم دانشجویی که چون فکرمی‌کرد یک صندلی در دانشگاه برای او کنار گذاشتند دیگر در همه جای جامعه پذیرای او هستند را برملا می‌کند.
محصول بسازیم یا کشور بسازیم؟
در ادامه محمدصادق به آینده می‌نگرد و راهی بازار کار و دوربین با او همراه می‌شود، سوژه‌ای که پرداخت خوبی به لحاظ افکت‌های تصویری دارد که کلیدواژه‌ها را به‌صورت هشتگ، پایین متن قرار می‌دهد، خلاقیت و بداعت فرمال را یادآور می‌شود چرا که او می‌خواهد استارت آپ یا کسب‌وکار نوپا را معرفی کند که یکی از کارهای آنها تحویل اجناس به درب منازل است که نوعی بیزینس امروزی تلقی می‌گردد.
در پلانی که کارگردانی خوب «صدرا علی بک» نمایان است محمدصادق با آسانسوری که حرکت افقی دارد به کادر نزدیک می‌شود او به پنجره بزرگی که کنارش است و ساختمان ها و آسمان‌خراش‌های شهر نمایان است نظاره می‌کند. کنایه‌ای از هیولا بودن شهری که انتظار او را می‌کشد اما می‌شود نگاهی دیگر داشت و آن را رام خود کرد و بعد به سراغ یکی از اهرم‌هایی می‌رود که برای بلند کردن ماشین مناسب نیست و تصمیم می‌گیرد اهرم دیگر که فاصله بیشتری با ماشین پیکان (که یادآور بومی‌سازی است) را بلند کند و موفق می‌شود و دیزالو به صحنه ای که مشخصات اهرم را برای بیننده توضیح می‌دهد این حرکت کارگردان که در متن فیلم به «معنای برتر» هشتک می‌شود همان کانسپتی را در ذهن متبادر می‌کند که کتاب «چه کسی پنیر مرا جابجا کرد اثر جانسون» متذکر می‌شود موفقیت یعنی آزمودن همه مسیرها و انتخاب بهترین گزینه موجود.
اما فقط باید جهان‌بینی خود را تغییر دهیم مهاجرت گزینه نابخرد و به‌دوراز معرفتی است که فیلم به آن می‌پردازد و به آن شورش می‌کند، صحبتهای «دکتر میلاد دخانچی» این فرایند را به استهزا می‌کشاند تا این اندیشه نخ‌نما را مورد تخطئه قرار دهد و اشاره به افرادی همچون «پیمان بخشنده نژاد» کند که دستگاه اکسیژنی را اختراع نموده که علاوه بر سودآوری خود به خدمت‌رسانی جمعی بپردازد یا موسسه «با سلام» که از نمونه های دست‌ساز خود مردم استفاده کند که می‌توانند رایگان آپلود نمایند و برای عرضه به یکدیگر از آن بهره ببرند تا معضل بیکاری جامعه را التیام بخشند، چقدر دردآور است که خانوادهای در کشورمان برای به دست آوردن اولین مایحتاج هرم اقتصادی خود ناتوان باشد و هرکسی به فکر خویش عمر را سپری کند کاری روح‌الله رحمانی، حازم فریپور و در آینده محمدصادق کشاورزی آن را انجام نخواهند داد و دیوانگی را به فرزانگی پیوند می‌زنند و با خردورزی و تلاش و کار مضاعف دست هم‌وطنان خود را می‌گیرند تا موجبات استعلای کشور عزیزمان را فراهم آورند.
منتقد: محمد بزرگ
تماشای فیلم دیوانگی در سایت عماریار
تماشای فیلم دیوانگی در سایت عماریار
کلیه حقوق برای عماریار محفوظ است.