خانه دسته‌بندی نشده اکران در شرایط سخت - صبح نو در گفت و گو با...

اکران در شرایط سخت – صبح نو در گفت و گو با سید رسول منفرد گزارش می دهد

به گزارش بلاگ عماریار، اکران مردمی یکی از بخش‌ها و اقدامات مهم جشنواره عمار در سال‌های اخیر بوده است. با شروع کرونا در کشور، اکران‌های مردمی عمار هم مانند دیگر بخش‌های سینما دچار آسیب شد. حالا و پس از تعطیلی چندماهه این اکران‌ها، عمار دوباره به راه افتاده است. فیلم سینمایی «آبادان یازده60» به اکران مردمی عمار درآمده است. برای بررسی بیشتر اکران مردمی عمار در شرایط کرونایی با سید رسول منفرد، مسوول بخش اکران مردمی جشنواره عمار گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

اکران مردمی عمار چقدر تحت‌تاثیر کرونا قرار گرفت؟

با شروع کرونا مانند هر مساله دیگری سینماها هم تحت تاثیر  این بیماری قرار گرفته‌ و پیرو آن اکران‌های مردمی جشنواره عمار هم متاثر شده‌اند. در ابتدا صبر کردیم تا ببینیم شرایط چطور پیش می‌‌رود اما با گذشت زمان و این درک که بیماری تا مدت‌ها ادامه خواهد داشت، به تحلیل جدیدی دست یافتیم.

به این فکر کردیم که چگونه می‌توانیم فیلم‌ها را به صورت ایمن برای مردم به اکران در‌آوریم؛ یعنی با رعایت پروتکل‌‌‌های بهداشتی بتوانیم همچنان فیلم‌ها را به نمایش بگذاریم. طبیعی است که به دلیل محدودیت‌های کرونایی، اکران‌های مردمی با شرایط اکران در زمان قبل از کرونا متفاوت بود و با آن فاصله زیادی داشتیم.

برای هماهنگ شدن با شرایط جدید چه کردید؟

برای همگامی با شرایط جدید به سراغ ایده‌هایی رفتیم که بتوانیم همزمان فیلم‌ها را هم اکران کنیم. برای مثال سراغ اکران فیلم در محیط‌های باز رفتیم که به لحاظ بهداشتی هیچ ایرادی نداشت یا تعداد نفرات تماشاچیان در اکران فیلم‌ها را بسیار محدود و در عوض تعداد اکران‌ها را بیشتر کرده‌ایم.

این مواردی که گفتیم، بیشتر درمورد تهدیدهای کرونا بود اما فرصت‌هایی نیز وجود دارد که ما به آن‌ها هم فکر کردیم. چه بخواهیم و چه نخواهیم متأسفانه برای سالن‌های سینما بحران جدی به وجود آمده است؛ شاید به این خاطر که تعداد زیادی از سالن‌ها تحت مدیریت دولتی هستند تا عمق این بحران علنی نشود اما به‌هرحال سالن‌های زیادی از این موضوع آسیب جدی دیدند.

به چه نتیجه‌ای رسیدید؟

با دوستان‌مان درباره این موضوع فکرهای جدیدی کرده و این سوال را مطرح کردیم که اگر سینمای ایران سازوکار جدیدی برای چرخه اکران خود در نظر می‌گرفت، بازهم با مشکلات فعلی روبه‌رو می‌شد؟! برای مثال اگر از سالن‌های مسقف فاصله بگیریم و فیلم‌ها را در محیط‌های روباز اکران کنیم، آیا بازهم این مسائل پیش می‌آید. در چنین شرایطی حتی اگر بحرانی مثل کرونا هم وجود نداشته باشد، آیا توجه به سالن‌های روباز به لحاظ اقتصادی برای سینمای ایران سالن‌های بیشتر را مهیا نمی‌کند و آیا این به صرفه‌تر نیست.

اقدام دیگری که می‌شد انجام داد، اکران آنلاین بود که به محض شروع کرونا و تعطیلی سالن‌های سینما، سازندگان و صاحبان آثار به سراغ این شیوه رفتند اما ما تصمیم گرفتیم به جز اکران آنلاین به موارد دیگری هم فکر کنیم؛ برای مثال می‌‌شود در سالن‌های روباز و با تعداد تماشاچی کمتر فیلم‌های سینمای ایران را اکران کرد که این خودش یک راه مناسب است.

محیط‌هایی مثل مساجد، مدارس، مراکز فرهنگی و تمام جاهایی که مردم در آن‌ها می‌توانند حضور پیدا کنند؛ البته با تعداد کمی از مخاطبان می‌توان فیلم‌ها را با امکاناتی نسبتا کم و محدود اکران کرد. شاید این اکران مانند اکران در سالن‌های استاندارد نباشد ولی لااقل کف اکران وجود خواهد داشت، پس چرخ سینما می‌چرخد.

نحوه انتخاب فیلم‌های اکران مردمی چگونه است؟

درباره اکران‌های مردمی جشنواره عمار باید بگویم طبیعی است که این جشنواره صرفا سراغ اکران فیلم‌هایی می‌‌رود که به لحاظ محتوایی با اولویت‌ها و ارزش‌های جشنواره عمار همخوانی بیشتری دارند.

از اسفند 98 و شروع بیماری کرونا، اکران‌های مردمی جشنواره عمار تعطیل شده بود تا چند هفته پیش که فیلم سینمایی «آبادان یازده60» در اکران‌های‌مردمی جشنواره عمار شروع به کار کرد.

میزان فروش اکران‌های مردمی برای فیلم «آبادان یازده60» حدود ۷۰ میلیون تومان بود که این رقم با میزان فروش این فیلم در جشنواره و سالن‌های سینما برابری می‌کرد. در شروع کار در اکران‌های مردمی به سراغ سینما سیار وزارت ارشاد رفتیم.

اگرچه این کار در شروع اقدامی مناسب بود اما باید به روش‌های دیگری نیز فکر می‌‌کردیم؛ دلیلش هم این بود که سینما سیار دارای هزینه‌های جانبی است و به لحاظ اقتصادی به‌صرفه نیست، خصوصا اگر قرار باشد در نقاط دورافتاده فیلمی را اکران کنیم.

ابزار بعدی ما برای این کار، سامانه سینمامردم بود که در نرم‌افزار اختصاصی جشنواره عمار تهیه شده بود و به کمک این سامانه می‌‌توانستیم با تجهیزات و هزینه‌های بسیار کمتر فیلم‌ها را در نقاط مختلف کشور ازجمله نقاط محروم اکران کنیم.

چه بخواهیم و چه نخواهیم متأسفانه برای سالن‌های سینما بحران جدی به وجود آمده است؛ شاید به این خاطر که تعداد زیادی از سالن‌ها تحت مدیریت دولتی هستند تا عمق این بحران علنی نشود اما به‌هرحال سالن‌های زیادی از این موضوع آسیب جدی دیدند.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید