کیوان علیمحمدی کارگردان فیلم ۲۸۸۸ وقتی در نشست فیلمش از رشادتهای شهید عباس دوران و خلبانان دفاع مقدس میگفت، اشک امانش نداد و سالن را ترک کرد.
به گزارش راهنوشت، چقدر احترامبرانگیز بود لحظهای که کیوان علیمحمدی یکبهیک از پیشکسوتان نیروی هوایی ارتش که در سالن نشست رسانهای فیلمش حاضر شده بودند، نام میبرد و اصحاب رسانه با تشویق، این بزرگان نامآور دوران دفاع مقدس را تجلیل میکردند.
نشست رسانهای فیلم سینمایی «۲۸۸۸» اما به همان اندازه که فرصتی برای تکریم قهرمانان فراموششده دفاع مقدس بود، تبدیل به تریبونی برای انعکاس یک «افسوس» و «حسرت» جمعی هم بود؛ حسرت به هدر رفتن فرصت این تکریم از بزرگان بیرقیب نیروی هوایی، بر پرده نقرهای سینما!
کیوان علیمحمدی فیلمسازی بهشدت ساختارشکن و علاقهمند به تجربههای فرمی متفاوت در سینما است. از همان فیلمهای ابتدایی که در کنار امید بنکدار کارگردانی میکرد تا همین دو تجربه اخیر که با همراهی علیاکبر حیدری آنها را به سرانجام رسانده است؛ یکی «سینما شهر قصه» و دیگری «۲۸۸۸».
فیلم «۲۸۸۸» یکی از غریبترین و افسوسبرانگیزترین فیلمهای حاضر در ویترین چهلمین جشنواره فیلم فجر است، فیلمی که نه فقط در جدول آرای مردمی جشنواره قعرنشین است و حتی امتیازی کمتر از فیلمهای «ماهان» و «لایههای دروغ» از مخاطبان دریافت کرده است، که رونمایی از آن در سالن اصحاب رسانه و منتقدان هم با واکنش منفی مواجه شد.
فیلم تلاش دارد روایتی از شهدای پایگاه شکاری سوباشی در روزهای ملتهب دفاع مقدس را به تصویر درآورد اما بازیهای فرمی آن بهویژه در زمینه تمرکز بر عنصر «صدا» به جای «تصویر»، فیلم را تبدیل به تجربهای الکن بر پرده سینماها کرده و مخاطب امکان همراهی با قهرمانان واقعی بهتصویر درآمده در فیلم را بهدست نمیآورد.
این ویژگی فیلم که حتی منجر به ترک سالن اکران از سوی برخی مخاطبان در میانه راه نمایش شد، در حالی است که زندگی و سرنوشت اکثر شهدای مورد اشاره در فیلم، ظرفیت دراماتیک بسیار بالایی برای خلق روایتی تأثیرگذار بر پرده سینما داشتند و به همین دلیل فیلم را میتوان اثری هدر شده در سینمای ایران توصیف کرد.
کیوان علیمحمدی به کارش باور داشته و گواه این باور اشکهای ناخواستهای بود که در زمان یادآوری حماسهآفرینی بزرگانی چون شهید عباس دوران و شهید محمود اسکندری، امکان ادامه حضور در نشست رسانهای را از او گرفت؛ فیلم کوتاه چند دقیقهای منتشرشده از لحظه شکستن بغض این فیلمساز در تکریم قهرمانان جنگ، به مراتب از روایت ۹۹ دقیقهای فیلم «۲۸۸۸» تأثیرگذارتر از کار درآمد و افسوس بابت از دست رفتن فرصت خلق فیلمی ماندگار از بلندپروازان نیروی هوایی ارتش در سالهای دفاع مقدس را دو چندان کرد!
منبع: خبرگزاری مهر